فرخنده: همزمان با آغاز کارزار جهانی شانزدهروزه مبارزه با خشونت علیه زنان، جنبش زنان افغانستان برای عدالت و آزادی با نشر بیانیهای هشدار داد که زنان و دختران افغان زیر «ساختاریترین و بیسابقهترین موج خشونت در جهان» قرار دارند و از جامعه جهانی خواست به بحران حقوق بشری در افغانستان واکنش فوری و عملی نشان دهد.
با شروع کارزار جهانی شانزدهروزه محو خشونت علیه زنان، جنبش زنان افغانستان برای عدالت و آزادی در بیانیهای اعلام کرد که وضعیت زنان و دختران در افغانستان به مرحلهای رسیده که خشونت دیگر یک پدیده اجتماعی یا فردی نیست، بلکه به گفته این جنبش، «به ستون اصلی حکمرانی طالبان تبدیل شده است». در این بیانیه، ممنوعیت آموزش و کار، حذف زنان از فضاهای عمومی، محدودیتهای شدید رفتوآمد، بازداشتهای خودسرانه، شکنجه، ناپدیدسازی، قتلهای هدفمند و شلاقهای علنی از جمله نشانههای نظاممند شدن خشونت در افغانستان عنوان شده است.
جنبش زنان افغانستان تاکید کرده که آنچه امروز در افغانستان جریان دارد «یک سازوکار برنامهریزیشده برای خاموشسازی زنان» است؛ روندی که نهتنها هویت و صدا، بلکه آزادی و آینده نسل جدید را تحت تأثیر قرار میدهد. این جنبش میگوید بیتفاوتی سیاسی و سکوت جامعه جهانی در برابر این وضعیت، عملاً به تقویت ساختار خشونت کمک کرده و تعامل بدون قیدوشرط با طالبان، مسیر پاسخگویی را مسدود میسازد.
در بخشی از این بیانیه آمده است که سیاستهای طالبان علیه زنان مصداق آشکار خشونت جنسیتی و «آپارتاید جنسیتی» است و باید بهعنوان یک پرونده فوری حقوق بشری در سازمان ملل مطرح شود. جنبش زنان تعامل سیاسی با طالبان را بدون تضمین حقوق زنان «مشروعیتبخشی به خشونت» توصیف کرده و از جامعه جهانی خواسته است از مدافعان و فعالان زن افغان حمایت عملی و قابلسنجش انجام دهد.
این جنبش همچنین بر ضرورت برچیدهشدن ساختارهای مردسالار و پاسخگو ساختن عاملان خشونت تأکید کرده و هشدار داده است که «سکوت در برابر خشونت، همدستی با خشونت است». در پایان بیانیه، با اشاره به آغاز کارزار جهانی شانزدهروزه، پیام جنبش چنین جمعبندی شده است: زنان افغانستان به مبارزه ادامه خواهند داد و صدای آنان خاموش نخواهد شد؛ ایستادگی آنان برای حق زندگی، حق آزادی، حق آموزش و حق کار ادامه دارد.