پس از حوادث اخیر در کابل و بعضی ولایت های دیگر، طالبان این بار در مزار شریف دختران را به بهانه ی بی حجابی باز داشت می کند.
«بازداشت‌های اخیر طالبان به بهانه‌ی عدم پوشش مورد پسند این گروه، زندگی را به کام ما دختران تلخ‌تر کرده است. مادر و پدرم همه روزه هشدار می‌دهند درصورتی‌که بازداشت شوم دیگر خانه برنگردم.»
این گفته‌های فاطمه است. بانویی که پس از محرومیت از ادامه‌ی تحصیل ناچار شده تا برای رهایی از افسرد‌گی‌‌های ناشی از زندگی روزمره در یکی از مارکت‌های ویژه‌ی زنان در شهر مزار شریف، مرکز بلخ فروشند‌گی کند.
زمانی که طالبان تحصیل دختران در دانشگاه‌ها را تعلیق کردند، فاطمه دانشجوی صنف سوم دانشکده‌ی اقتصاد در یکی از دانشگاه‌های خصوصی بود. فاطمه با وجود تعلیق تحصیل و کار زنان و دختران دست از تلاش برنداشته و برای حضور در جامعه و فعالیت‌های اجتماعی در یکی از فروشگاه‌های ویژه‌ی زنان کار را آغاز کرده است. او می‌گوید نشر گزارش‌ها مبنی بر بازادشت دختران به اتهام عدم پوشش مورد نظر طالبان رخ ناخوشایند زندگی را به او و دختران دیگر نشان داده است. به‌گفته‌ی او، بازداشت دختران در شهر مزار شریف پس از کابل و سایر ولایت‌ها سبب نگرانی او و خانواده‌اش شده است.
فاطمه می‌افزاید: «بازداشت از سوی طالبان این روزها در بلخ نیز شروع شده است. ما شنیدیم که تا حال چندین دختر را برده‌اند. زمانی که خانواده‌ام این خبرها را شنیدند بالای من فشار آوردند. هر روز می‌گویند که دیگر سر کار نروم و خانه‌نشین باشم. درصورتی‌که بروم باید حجاب خود را متوجه باشم.»
به‌گفته‌ی این دختر، آنچه که بیشتر از هر موردی سبب بیشتر شدن دلهره و ترس خانواده‌اش شده تعلق قومی او است. «متأسفانه به‌دلیل این‌که بیشتر دخترهای بازداشت‌شده از سوی طالبان از قوم هزاره است و من هم هزاره هستم، بیشتر خودم و فامیلم ترس و نگرانی داریم.»
این دختر حکایت می‌کند: «سر صبح به‌خاطر وظیفه از خانه بیرون می‌شوم. مادر و پدرم بسیار تأکید می‌کنند که حجاب منظم بپوشم، ماسک بپوشم، چادرم را منظم کنم. می‌گوید اگر این موارد را رعایت نکنم، طالبان مرا با خودشان می‌برند.»
فاطمه می‌افزاید که او و خانواده‌اش بیشتر از بازداشت، شکنجه و خشونت، از بدنامی با توجه به شرایط سنتی حاکم در کشور نگران هستند. فاطمه به نقل از خانواده‌اش می‌گوید: «حتا برایم می‌گویند وقتی طالبان تو را بردند دیگر خانه نیایی، چون نام ما را بد می‌کنی.»
فاطمه می‌گوید نگرانی از بازداشت دختران در شرایطی که زنان از کار، آموزش و تحصیل محروم شده
زندگی را به کام مردم و به‌ویژه زنان تلخ‌تر کرده است و آنان شب و روزشان را با هزار و یک نگرانی و دلهره سپری می‌کنند.
این دختر جوان ادامه‌ی روند بازداشت دختران به اتهام‌های مختلف را سبب به میان آمدن بیماری‌های روحی و روانی بیان می‌کند و می‌گوید: «آرامش روحی و روانی ما را گرفتند. واقعیت‌اش ترس دارم. در دلم هر بار که از خانه بیرون می‌شوم می‌گویم امروز مرا می‌برند یا فردا. چون طالب به بهانه‌ی حجاب دخترهای هزاره را می‌برند. حتا اگر حجاب درست هم داشته باشیم یک بهانه سرش می‌مانند.»
زندگی برای دختران روز به روز تنگ تر می شود. گروه طالبان نه تنها دروازه های مکاتب و دانشگاه را برای این نسل بسته است بلکه هر روز به دلایل مختلف می خواهد آنها را خانه نشین و از اجتماع دور سازد.
گزارش: مصطفی شهریار