فرخنده: جنبش زنان برای عدالت و آزادی، با برگزاری برنامه‌ی از این روز تحلیل کرده و به رسم اعتراض در جهت دستیابی به حقوق انسانی زنان افغانستان اعلامیه‌ی صادر کردند که در بخشی از این قطع‌نامه گفته است. ” اکثر کشورهای جهان این روز را به عنوان دست آورد های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، آموزشی و فرهنگی زنان تجلیل می کنند، اما زنان در افغانستان، از هشت مارچ امسال در حالی سپری می‌کند که زنان از هرگونه نقش آفرینی در حیات اجتماعی محروم و بصورت کل از جامعه حذف شده اند.
اکنون نه در سیاست و نه در اجتماع جایی برای زنان است و حقوق زنان به عنوان اولین چیزی است که همیشه مورد تعرض و تجاوز واقع شده است و فقط برای چانه‌زنی‌ها و معاملات سیاسی روی میز مذاکرات قرار می‌گیرد.
اما زنان امروز در افغانستان خوشبختانه به این آگاهی سیاسی و مدنی رسیده تا در مقابل ظلم و حق تلفی ها سکوت نکنند.
رها (مستعار) یکی از اعضای جنبش، چنین روایتی از زندگی خود دارد،” شب و روز درس خواندم تا در رشته‌ی مورد علاقه‌ی خود کامیاب شوم، امتحان کانکور دادم و موفقانه در رشته‌ی کمپیوتر ساینس آی تی کامیاب شدم،
و برای دانشگاه کابل رفتن به تمام معنا آماده بودم، که کابل سقوط کرد، طالبان بر افغانستان مسلط شد، تمام زحمات و مشقت‌های زیادی را متحمل شده بودم، به خاک یکسان شد. از تحصیل ماندم، تحصیلی که بخاطرش تقلاهای زیاد کردم، گرمی و سردی، حتی زخم شدن معده‌ام را به جان خریدم.
از سال ۲۰۲۱ به این سو در این جنبش فعالیت می‌کنم و تا زنان افغانستان به حقوق اساسی خود نرسد به مبارزات خود ادامه می دهیم حتی اگر به قیمت جانم تمام شود. از زنان جهان میخواهم در کنار ما باشد و ما را در این روزهای بد و سیاه تنها نگذارد.
این درحال است که زنان افغانستان از تمام حقوق خود باز مانده است، این روز به سبب مبارزه‌ی زنان کارگر فابریک نساجی کتان در سال ۱۸۵۷ میلادی در شهر نیویورک آمریکا انتخاب شده است، که شرایط کاری سخت و غیر انسانی با دست‌مزد کم آن زنان را وادار به همبستگی کرد، و جهت کسب حقوق خود به مبارزه برخاستند.
سارا (مستعار) یکی دیگر از عضوهای جنبش زنان برای عدالت و آزادی از زندگی خود قصه‌ی دارد.” سارا استم، تحصیلاتم را در رشته اداره و تجارت به پایان رساندم، سقوط کابل و روی کارآمدن طالبان زمانی بود که من تازه تحصیلاتم را تمام کردم و قصد داشتم برای آینده‌ی بهتر و اجرای وظیفه در جامعه، دوشا دوش مردان و زنان این کشور فعالیت کنم اما سقوط نظام و طالبان همه چیز را برعکس کرد.
بسته شدن دروازه های مکتب، منع کار زنان و…
نقض حقوق دختران و زنان در افغانستان سبب شد من اعتراض کنم و برای حقوق خو دادخواهی کنم.
در سال ۲۰۲۱ یکی از جنبش های اعتراضی زنان افغانستان عضو شدم و برای حقوق اساسی و انسانی خود صدا بلند کردم.
مبارزات ما مبارزه‌ای استوار بر حق و عدالت برای رسیدن تمام زنان افغانستان و اقشار تحت ستم این جامعه به حقوق شان است و این مبارزه منحصر به دوره و زمان خاص نبوده و تا زمانی که زن افغانستانی به جایگاه واقعی خود در سیاست و اجتماع دست نیابد این مبارزات ادامه خواهد یافت. ما خواهان کرامت، احترام، حق برابر و مشارکت برای زنان در تمام عرصه‌ها هستیم
با مسلط شدن گروه افراطی طالب اولین نیروی که در مقابل ظلم و جنایت بصورت قاطع ایستادگی کرد زنان بود و تا اکنون این مبارزات حتا به قیمت از دست دادن جان شأن، ادامه دارد.
جنبش زنان برای عدالت و آزادی از سازمان ملل و جامعه‌ی جهانی چنین خواستار شده:” ما جنبش زنان افغانستان برای عدالت و آزادی با استفاده از روز همبستگی زنان،
از سازمان ملل و جامعه جهانی میخواهیم اپارتاید جنسیتی جاری در افغانستان را به رسمیت بشناسد.
از سازمان ملل و جامعه جهانی میخواهم فرستادن پول های میلیون دالری هفته وار را که سبب تقویت ظلم و جنایت طالب میشود را متوقف نموده و در عوض طالبان را به عنوان یک گروه تروریستی و ناقضین بین المللی حقوق بشر در لیست سیاه سازمان ملل قرار داده و به دادگاه های کیفری بین المللی بکشاند.”
هم‌چنان این جنبش افزوده است ” زنان افغانستان در طی دو سال اخیر به هیچ یک از حقوق خود دسترسی ندارد، و ما جهت تحقق حقوق زنان افغانستان به مبارزه‌ی خود ادامه می‌دهیم.”
این جنبش از سال ۲۰۲۱ به این‌سو در برابر ظلم و بی‌عدالتی صدا بلند کرده است، که بارها منجر به زندانی و سرکوب عضوهای جنبش مذکور شده است.
زنان در افغانستان به این آگاهی رسیده‌اند تا خواسته و مطالبات شأن را بصورت واضح مطرح کرده و از آن دفاع کنند و یک زن آگاه، دشمن اصلی افراطیت، بنیادگرایی و واپس‌گرایی است.
برای این‌که آپارتاید جنسیتی به رسمیت شناخته شود، سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۵ قطع نامه‌ی امضاء کردند. که این قطع نامه بین‌المللی منجر به استراتژی‌ها، استاندارد ها، برنامه ها و اهداف مختلف از سوی سازمان ملل شده، در پیشرفت موقعیت و وضعیت زنان در سرتاسر جهان موثر بوده، ولی این درحالی است که زنان افغانستان وضعیت بدی را تجربه کردا و از حقوق خود محروم بوده که با چالش های اسف‌باری روبرو استند.
هشت مارچ، ۱۸ حوت مصادف است با روز همبستگی زنان در جهان، که همه ساله در سراسر دنیا از این روز گرامی داشت به عمل می‌آید. در چند سال اخیر ۸ مارچ روز جهانی زن برای زنان، نه تنها در کشورهای توسعه یافته، بلکه در جوامع درحال توسعه نیز به صورت گسترده‌تری مطرح و ابعاد تازه‌ی به خود گرفته است.
کبرا “علی‌زاده”