فرخنده: بعد از موفق شدن در امتحان کانکور سال 2018، با هزاران امید و آرزو برای اولین بار در یک روز تابستانی وارد دانشگاه کابل شدم. هرگز فراموش نمی کنم حرف های استاد را که در جریان تدریس امادگی کانکور از زیبایی های دانشگاه برما می گفت، حتی برای ما وظیفه داده بود که قبل از امتحان کانکور برای انگیزه گرفتن یک بار از نزدیک دانشگاه کابل را بیبینیم.
محیط پاک و سرسبز، هوای صاف و محصلان منظم، پر از انرژی و انگیزه بود، آنجا که پسران با لباس‌های تمیز با دلهای پر از امید و دختران پر از انرژی و دلهای شاد شان، واقعن برای ما روحیه ی تازه می بخشید.
من که یگانه آرزویم دیدن این دانشگاه بود با تلاش شبانه روزی توانستم در دانشکده ژونالیزم دانشگاه کابل راه یابم.
آن روز برایم خاطره انگیز و فراموش ناشدنی است در محیط اکادمیک با افراد جدید از اقوام مختلف برایم خوش آیند بود اما من دنبال یک دوست بودم که در کارهای ثبت نام، راهنمای صنف و ده ها موارد دیگر با من همکار باشد.
در جریان سال تحصیلی دانشجویان که از ولایات به دانشگاه‌های کابل راه می‌یافتند در خوابگاه کابل اقامت داشتند. آن روز بعد از ختم ثبت نام به خواب گاه آمدم برای اولین بار با دختران جدید از ولایت های مختلف آشنا شدم بعد از مشخص شدن اتاق، وقتی دروازه‌ای آن را باز کردم سه تا از دختران که قرار بود با من هم اتاقی باشند، در سه گوشه‌ای از اتاق روی کت هایش نشسته بود بعد از سلام و احوال پرسی باهم معرفی شدیم
یکی از هم اتاقی هایم از ولایت دایکندی بود او دختر خوش اخلاق، با استعداد و اجتماعی بود. چشمان بادامی موهای سیاه و قد بلند داشت.
اسم اش طاهره بود او هم چنان در دانشکدهٔ ژورنالیزم دیپارتمنت ارتباطات کامیاب شده بود از معرفی با او خیلی خوشحال شدم.
دوست شدن با طاهره برایم خیلی خوش آیند در طول سال، باهم تقسیم اوقات مشخص ساخته بودیم، شب‌ها روی برنامه های خبرنگاری کار می‌کردیم، کار خانگی را به کمک هم انجام داده و درس را برای هم تشریح می کردیم.
روزها به همین منوال می گذشت. من هر روز شاهد موفقیت های بیشتر طاهره بودم استعداد طاهره برایم باور نکردنی بود او در شب های امتحان فقط یک بار مضامین را مرور میکرد که قرار بود فردا امتحان بدهد.
او با استعداد فوق العاده‌ای که داشت همیشه در درجه بود. حتی توانست مقام اول نمره‌گی را در صنف ازان خود کند. اخلاق نیک اش وی را در دانشگاه مجذوب همه کرده بود او دوستان زیادی داشت در خوابگاه هم، همه او را می شناخت.
رویایی طاهره، کار کردن در شبکه ی جهانی” بی بی سی” بود او با این آرزو زندگی میکرد که روزی بتواند یک خبرنگار موفق برای مردم اش باشد او همیشه نگران دختران باز مانده از تحصیل در والسوالی دور دست کشور بود.
غافل از اینکه روزی خودش نیز به چنین سرنوشتی دچار خواهد شد.
بعد از آنکه طالبان برای بار دوم در سال ۲۰۲۱ کابل را تصرف کرد. دروازه های مکاتب را به روی دختران بالاتر از صنف شش بستند، چندی بعد از آن دختران دانشجو را از رفتن به دانشگاه نیز منع کردند.
با این عملکرد طالبان هزاران دانشجو دختر، در یک سرنوشت نامعلوم ماند. درسها و رویاهای نیمه تمام دختران محصل، طی مدت بیشتر از دو سال حاکمیت این گروه، آنان را با مشکلات زیادی روبرو کردند. ازدواج های اجباری و زیر سن، مشکلات روانی، مهاجرت و خودکشی از آسیب‌های جدی، فرمان منع تعلیم و تحصیل دختران از سوی طالبان است.
در میان این ناامیدی دخترانی هم بودند شبیه (طاهره ) که هرگز تسلیم این قربانی نشدند و برای داشتن فردای بهتر بارها صدا بلند کردند و برای رسیدن به آرزو هایش می جنگیدند.
او بعد از بسته شدن دانشگاه‌ها در کابل اتاق گرفت به گفته‌ای خودش با خود قول داده بود تا وقتی بورسیه ی تحصیلی نگیرد از کابل به ولایت نخواهد رفت. حتی سخت ترین شرایط هم او را از رویاهایش دور نساخت.
زمستان سخت و سردی را در کابل گذراند، در یکی از مراکز آموزشی، زبان انگلیسی میخواند و در کنار درس زبان در یکی از انستیتوت نرسنگ میخواند.
یک ماه قبل از دریافت پاسپورت اش با ابراز خوشحالی با لبخند ملیح پیام صوتی گذاشته بود «با گرفتن پاسپورت دیگر اینجا نمی باشم و میروم دور از وطن دنبال آرزوهایم می‌گردم.»
صبح امروز دو شنبه ۲۷ حمل با یک خبر باورنکردنی و تکان دهنده روزم را آغاز کردم. وقتی صفحات اجتماعی را باز کردم با خبر مرگ طاهره روبرو شدم. دستانم می لرزید و چشمان پر از اشکم اجازه نمی داد با فامیل اش تماس بی‌گیرم با امیدواری از اینکه شایعه‌ای مرگ وی دروغ باشد.
به واتس آپ اش پیام ماندم پاسخ نداد، با دوستان و آشنایان مشترک تماس گرفتم، مطلبی دستگیرم نشد.
اما یکی از فامیل‌های نزدیک طاهره وقتی به شماره اش تماس گرفته چنین می‌گوید، بعد از دو سه بار زنگ، یک نفر از امنیت طالبان با لحن جدی پاسخ داد« بیبین همشیره دوست تان از زندگی سیر امده خودکشی کرده جسد اش در طب عدلی تحت تحقیق و بررسی قرار دارد جنازه ی وی را از اتاق اش بیرون کردیم.
به دوست هایت هم این پیام را برسان ما از صبح تا حال فقط به زنگ های شما جواب دادیم»
آره طاهره برای همیشه رفت او با دل پر از آرمان و آرزو دفن خاک خواهد شد.
این تنها داستان طاهره نیست، بعد از تقریبا سه سال حاکمیت طالبان در افغانستان ده ها دختر دیگر نیز در ولایت های مختلف خودکشی کرده است.
تنها در سه روز عید، چهار موارد خودکشی دختران در ولایت بدخشان ثبت شده بود.
افزایش خودکشی و قتل های مرموز بین جوانان مخصوصا دختران، در این اواخر به گونه ی چشم گیری افزایش یافته است. فقر، بیکاری ازدواج های اجباری، بسته شدن دروازه های مراکز آموزشی از جمله عوامل مهم این رویداد های جنایی هستند.
این وضعیت بارها واکنش های تند جهانی و نهاد حقوق بشری را در پی داشته است.
رینا امیری نماینده ی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر افغانستان بارها از وضعیت زندگی دختران افغانستان ابراز نگرانی کرده و گفته است که حقوق زنان تحت حاکمیت طالبان نقض می شود.
مصطفی شهریار