فرخنده: در بررسی‌های جدید انجام شده، نشانه‌های واضحی از افزایش تبلیغات ضد حقوق زنان از منبرهای مساجد تحت کنترل طالبان در کابل مشاهده شده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که امامان مساجد با استفاده از خطبه‌های نماز جمعه، به شدت علیه حقوق زنان صحبت کرده و آنها را به تمکین بی‌قید و شرط به خواست‌های مردان تشویق می‌کنند.
بر اساس بررسی‌ها تلویزیون آمو، شماری از امامان مساجد در کابل، در خطبه‌های نماز جمعه، زنان را به اطاعت کامل از مردان تشویق کرده و این موضوع را به عنوان یک الزام شرعی مطرح می‌کنند. میرویس، امام مسجد خالد بن ولید در خیرخانه کابل، در خطبه هفته گذشته خود اظهار داشت: «زنان چهارده مسئولیت در برابر مردان دارند و مکلف هستند که بدون قید و شرط به تمامی خواست‌های مردان تمکین کنند.» این سخنان به وضوح نشان می‌دهد که خطبه‌های مساجد به ابزار تبلیغاتی برای محدود کردن حقوق زنان تبدیل شده است.
این نگرش‌ها و تبلیغات ضد زن، در حالی بیان می‌شود که طالبان به تازگی محدودیت‌های شدیدی بر حقوق زنان اعمال کرده‌اند. امامان مساجد حتی بر خلاف قوانین موجود، به طور ضمنی اشاره کرده‌اند که زنان تحت سلطه طالبان به «سیاحت» می‌روند، که به نوعی انتقاد به سیاست‌های طالبان به شمار می‌آید.
در همین حال، امام مسجد کویتی‌ها در کابل، که آموزش‌های دینی خود را در مدارس دینی پاکستان گذرانده است، می‌گوید: «موضوع امروز در مورد اولیای خداست؛ موضوعی که وزارت حج و اوقاف برای تمام مسجدهای کشور تعیین کرده است.» این اظهارات نشان می‌دهد که محتوای خطبه‌های نماز جمعه تحت نظارت مستقیم وزارت حج و اوقاف طالبان قرار دارد و به نوعی بر تطابق خطبه‌ها با سیاست‌های دولت نظارت می‌شود.
او افزود: «من در مدرسه پاکستان درس خوانده‌ام. در پاکستان تمام مردم قرآن می‌خوانند؛ اما در افغانستان چنین نیست.» این گفته‌ها نشان‌دهنده تفاوت‌های فرهنگی و آموزشی بین پاکستان و افغانستان است و انتقادی به وضعیت آموزشی در افغانستان محسوب می‌شود.
بر اساس نظرات برخی از شهروندان کابل، مساجد تحت کنترل طالبان به ابزاری برای سازمان‌دهی افکار عمومی و تبلیغ ایدئولوژی‌های ضد زن تبدیل شده‌اند. یکی از باشندگان کابل اظهار می‌کند: «ملاهایی که در پاکستان درس خوانده‌اند، اکنون در مسجدها به جای تأکید بر تحصیل و آموزش، بر ضد حقوق زنان تبلیغ می‌کنند. واقعاً مسجدها به جایی برای تبلیغ ضد حقوق زنان تبدیل شده است.»
یک باشنده دیگر کابل نیز افزود: «ملاها همیشه بر ضد زنان در مسجدها تبلیغ می‌کنند. این ملاها زنان را به بردگی مردان می‌خوانند.» این اظهارات نشان‌دهنده نگرانی عمیق مردم از تأثیرات منفی تبلیغات مذهبی بر وضعیت زنان است.
این وضعیت در حالی است که طالبان در سه سال گذشته سخت‌ترین محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها را علیه حقوق زنان وضع کرده‌اند. از ممنوعیت تحصیل در مدارس و دانشگاه‌ها گرفته تا محدودیت‌های شدید در زمینه پوشش، ورزش و تفریحات، طالبان به طور سیستماتیک حقوق زنان را محدود کرده‌اند.
شهروندان افغانستان بر این باورند که طالبان به دنبال تغییر نگرش مردان خانواده‌ها نسبت به زنان از طریق این نوع تبلیغات هستند. آنها معتقدند که این تلاش‌ها، به ویژه در شرایط کنونی که حقوق زنان به شدت محدود شده، ویرانگر و جبران‌ناپذیر است.
در مجموع، بررسی‌های آمو نشان می‌دهد که مساجد تحت کنترل طالبان به ابزاری قدرتمند برای ترویج ایدئولوژی‌های ضد زن تبدیل شده‌اند. این تبلیغات، به ویژه در زمینه حقوق زنان، به عنوان بخشی از استراتژی طالبان برای تقویت کنترل اجتماعی و سیاسی خود در افغانستان به کار می‌رود. در این شرایط، نظارت و کنترل بیشتر بر محتوای خطبه‌های مساجد و تشدید محدودیت‌های اجتماعی، به بحران حقوق زنان در افغانستان دامن می‌زند و نیاز به توجه و اقدام بین‌المللی فوری را بیشتر از پیش احساس می‌شود.