فرخنده: در سایه حاکمیت طالبان، افغانستان به سرعت به یکی از تاریک‌ترین دوران‌های خود برای زنان و دختران تبدیل شده است. نهاد «دیدبان نسل‌کشی» در گزارشی نگران‌کننده هشدار داده که پس از بازگشت طالبان به قدرت، زنان افغانستان با نوعی «آپارتاید جنسیتی» مواجه شده‌اند که به شکل سیستماتیک حقوق و آزادی‌های آنها را نادیده می‌گیرد. این گزارش پرده از نقض گسترده و فاحش حقوق بشر در کشور برمی‌دارد، جایی که زنان عملاً به «شهروندان درجه دوم» تبدیل شده‌اند.
طالبان با وضع قوانینی که فعالیت‌های اجتماعی، اقتصادی و آموزشی زنان را به شدت محدود کرده، جامعه‌ای را ایجاد کرده‌اند که زنان در آن از تمامی فرصت‌های پیشرفت و مشارکت محروم شده‌اند. دیدبان نسل‌کشی در این گزارش تأکید می‌کند: «طالبان جامعه‌ای را پایه‌ریزی کرده‌اند که در آن زنان و دختران نه‌تنها از حقوق خود محروم شده‌اند، بلکه در یک سیستم سرکوب و تبعیض شدید قرار دارند.»
بر اساس گزارش‌های این نهاد، دختران بالای یازده سال از حق تحصیل محروم شده‌اند، و میلیون‌ها زن دیگر از فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی رانده شده‌اند. این وضعیت به معنای «محو شدن زنان از فضای عمومی» است؛ گویی که توانایی‌ها و پتانسیل آنان برای همیشه نادیده گرفته شده است. در همین حال، طالبان تلاش می‌کنند با توسل به ارزش‌های سنتی و فرهنگی، این محدودیت‌ها را توجیه کرده و حقیقت را پنهان کنند.
دیدبان نسل‌کشی همچنین اشاره می‌کند که این محدودیت‌های شدید نه تنها بر زندگی زنان تاثیر گذاشته، بلکه پیشرفت کلی افغانستان به عنوان یک کشور را نیز به شدت مختل کرده است. زنان برای توسعه اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور ضروری هستند، اما در جامعه کنونی طالبان، نقش و سهم آنان به حداقل رسیده است.
در حالی که جامعه بین‌المللی نظاره‌گر است، زنان افغانستان در برابر این وضعیت دهشتناک ایستادگی می‌کنند. گزارش دیدبان نسل‌کشی به مقاومت‌های شکل‌گرفته توسط زنان افغانستان اشاره دارد که در میان تمامی این سرکوب‌ها، در تلاش برای دفاع از حقوق خود هستند. این نهاد تأکید می‌کند که جامعه جهانی باید در حمایت از این زنان و تقویت صدای آنان نقش فعال‌تری ایفا کند.
این گزارش طالبان را متهم به اجرای نوعی «نسل‌کشی خاموش» می‌کند و می‌گوید که سیاست‌های آنها برای سرکوب زنان به وضوح نشان‌دهنده یک تلاش سازمان‌یافته برای حذف نیمی از جامعه است. دیدبان نسل‌کشی از جامعه جهانی می‌خواهد تا با ادامه محکوم کردن این سیاست‌ها و اقدامات، طالبان را به خاطر اعمالشان پاسخگو نگه دارد و از حقوق زنان افغانستان دفاع کند.
افغانستان در حال حاضر در یکی از حساس‌ترین دوره‌های تاریخی خود برای حقوق زنان قرار دارد. دیدبان نسل‌کشی تأکید می‌کند که همبستگی بین‌المللی برای مقابله با این «سرکوب اقتدارگرایانه» یک نیاز فوری است. جهان باید در کنار زنان افغانستان بایستد و به مبارزه آنها علیه آپارتاید جنسیتی طالبان قدرت ببخشد.