فرخنده: در یک مقاله عمیق در مجله دیپلوماسی مدرن، وضعیت بحرانی حقوق بشر و به‌ویژه حقوق زنان در افغانستان تحت حاکمیت طالبان به تصویر کشیده شده است. نویسنده این مقاله، پژوهشگری از دانشگاه سریویجایا اندونزی، از «سیاست‌های اپارتاید جنسیتی» طالبان انتقاد کرده و تأکید دارد که این گروه به‌طور سیستماتیک حقوق زنان را نقض می‌کند.
نویسنده با اشاره به اقدامات تبعیض‌آمیز طالبان، به بررسی سلب حقوق پایه‌ای از زنان و دختران در افغانستان پرداخته و تأکید می‌کند که این نقض حقوق، ناشی از یک ساختار قانونی و فرهنگی است که زنان را در وضعیت‌های بحرانی و آسیب‌پذیر قرار می‌دهد. محدودیت‌های شدید در زمینه آموزش و تحصیل، عدم دسترسی به فرصت‌های شغلی، و منع حضور در عرصه‌های عمومی از جمله مواردی هستند که در این مقاله به آن‌ها پرداخته شده است.
نویسنده مقاله به‌طور مشخص بر لزوم هماهنگی بین‌المللی برای پایان دادن به وضعیت کنونی تأکید کرده و خواستار اقدام شورای امنیت سازمان ملل متحد شده است. وی پیشنهاد می‌کند که شورای امنیت باید قطعنامه‌هایی را تصویب کند که نه‌تنها اقدامات تبعیض‌آمیز طالبان را محکوم کند، بلکه خواستار تحریم عاملان این نقض حقوق بشر شود. به اعتقاد وی، این قطعنامه‌ها می‌توانند ابزاری مؤثر برای فشار به طالبان برای رعایت حقوق بشر و حقوق زنان باشند.
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه ملل متحد در امور حقوق بشر افغانستان، نیز وضعیت حقوق بشری در این کشور را نگران‌کننده توصیف کرده و گفته است که پس از بازگشت طالبان به قدرت، شرایط برای زنان، دختران، اقلیت‌های مذهبی و قومی و جامعه مدنی به‌طور کلی به‌طرز قابل توجهی وخیم‌تر شده است. او به کاهش آزادی‌های مدنی و محدودیت‌های فزاینده بر رسانه‌ها و جامعه مدنی اشاره کرده و تأکید دارد که این مسائل تأثیرات جدی بر اقتصاد و معیشت مردم نیز داشته است.
بر اساس یک پژوهش مشورتی مشترک که توسط دفتر نمایندگی ملل متحد در افغانستان (یوناما)، بخش زنان ملل‌متحد و سازمان بین‌المللی مهاجرت انجام شده، به این نتیجه رسیده شده که «قانون امر به معروف و نهی از منکر» طالبان به‌طور جدی ساختار سرکوب اجتماعی را تقویت می‌کند. این پژوهش همچنین نشان می‌دهد که حمایت جامعه از آموزش زنان و دختران به‌طرز چشمگیری کاهش یافته و زنان با محدودیت‌های شدیدتری در زمینه دسترسی به عدالت و منابع اقتصادی مواجه هستند.
اشتراک‌کنندگان این پژوهش با صدای بلند از جامعه جهانی خواسته‌اند تا فشارهای بیشتری بر طالبان برای رفع ممنوعیت‌ها و تأمین حقوق زنان و دختران در افغانستان وارد کند. این مطالبه نه‌تنها صدای زنان افغان را به گوش جهانیان می‌رساند، بلکه بر اهمیت حمایت بین‌المللی از حقوق بشر تأکید دارد و نشان می‌دهد که زمان اقدام فوری و مؤثر برای بهبود وضعیت زنان در افغانستان فرا رسیده است.