فرخنده: در آستانه ۲۵ نوامبر، روز جهانی رفع خشونت علیه زنان، شماری از زنان افغان با نشر اعلامیهها و برگزاری حرکتهای اعتراضی، خواهان توقف خشونت، تبعیض و سیاستهای محدودکننده در افغانستان شدند. آنان تأکید میکنند که آنچه در چهار سال گذشته بر زنان گذشته، «یک الگوی هدفمند خشونت سازمانیافته» است.
جنبش زنان «پنجره امید» در اعلامیهای که بهمناسبت این روز منتشر کرده، میگوید که زنان افغان طی چهار سال اخیر زیر فشار شدیدترین اشکال محدودیت و محرومیت قرار داشتهاند. این اعلامیه افزوده است که همزمان با وضع قیود طالبان، موارد خشونت خانگی نیز افزایش یافته و نهادهایی که پیشتر برای حمایت و دادخواهی زنان فعالیت میکردند عملاً از میان برداشته شدهاند.
این جنبش با توصیف برخوردهای طالبان بهعنوان «جنایت علیه بشریت و آپارتاید جنسیتی» از جامعه جهانی خواسته است که برای حفاظت از زنان و مدافعان حقوق آنان اقدام عملی انجام دهد و زمینه پاسخگویی عاملان نقض حقوق زنان را فراهم کند.
در پاکستان نیز گروهی از زنان معترض وابسته به «فانوس آزادی زنان افغانستان» در شهر کویته با برپایی یک زندان نمادین، اعتراض خود را ابراز کردند. اعضای این گروه هنگام ایستادن پشت میلههای نمادین گفتهاند: «حقوق زنان افغانستان زندانی شده است؛ خشونت را متوقف کنید.»
به گفته این فعالان، اقدام نمادین آنان انعکاسدهنده شرایطی است که زنان در افغانستان تجربه میکنند؛ شرایطی که در آن محرومیت از آموزش و اشتغال، آزار و خشونت سیستماتیک، شکنجه و تبعیض ساختاری به بخشی از زندگی روزمره تبدیل شده است.
این گروه نیز اعمال طالبان را مصداق آپارتاید جنسیتی و جنایت علیه بشریت دانسته و هشدار داده است که سکوت جهان در برابر این وضعیت پیامدهای خطرناکی خواهد داشت.
این مواضع در حالی مطرح میشود که نهادهای بینالمللی بارها وضعیت حقوق زنان در افغانستان را یکی از جدیترین بحرانهای انسانی و حقوق بشری جهان توصیف کردهاند؛ بحرانی که با محدودسازی آزادیهای فردی، ممنوعیت آموزش دختران و حذف زنان از عرصههای اجتماعی روزبهروز عمیقتر میشود.