زهرا یکی از ورزشکاران افغان است، که مدت پنج سال در رشته‌ی موی‌تای تمرین کرده است. او از صنف دهم مکتب شروع به این ورزش کرده و با عزم قوی توانسته ورزشکار این رشته شود.
میگوید اصالتا از ولایت غزنی، و فعلا باشنده‌ی کابل می‌باشد. مکتب را در لیسه‌ی عالی آصف مایل به اتمام رسانده است و بعد از امتحان کانکور در رشته‌ی انجینیر برق پوهنتون کابل کامیاب شده است.
زهرا بیاد می آورد که برچی در زمان حکومت جمهوریت نیز از نا امنی بسیار، دردها و رنج‌های بسیار از مردم را شاهد بوده است.
به گفته او برچی، در آن زمان هر روز شاهد انفجار یک آموزشگاه، مکتب، ورزشگاه، سالون عروسی و مسجد بود. در آن دود و باروت دختران زیادی قربانی شدند اما آنان دست از تلاش و مقابله با ظلم و ستم بر نداشته و مانند زهرا تلاشهای زیادی کردند تا به مدالهای قهرمانی دست پیدا کردند. زهرا گفت تا حالا پنج مدال طلا را از مسابقات مختلف بدست آورده است.
اما زهرا می¬گوید با آمدن طالبان و سقوط حکومت جمهوریت، در ۲۴ اسد سال ۱۴۰۰ زندگی اش زیر و رو شده است. زهرا با بسته شدن دانشگاه¬ها، مکاتب و کلپ های دخترانه تحت فشار روحی بسیار سنگین قرار گرفته بوده اما به همکاری پدرش توانسته تا حدودی از این فشار فرار نماید. پدر زهرا بعد از متوجه شدن دخترش چند وسایل ورزشی موی‌تای را خریداری کرده، و برای تمرین در خانه می آورد.
زهرا گفت« فعلا خیلی ترسیده ام و دلم برای خانواده پنج‌نفری استادم می¬سوزد، آنها برای فعلا در افغانستان است و در وضعیت بد اقتصادی به سر می‌برد».
زهرا می¬گوید، تلاش دارد تا با استفاده از بورس¬های کشورهای خارج ادامه تحصیل اش را انجام دهد و زمانی که زمینه اش محیا گردد، برای ادامه تحصیل شان لحظه¬ی دریغ نخواهند کرد.
به گفته زهرا، تنها راه پیشرف و ادامه ورزش، تلاش و پشت کار داشتن است که هر شخص متعهد را به مقصد همراهی می¬کند. وی میگوید که اگر به خارج از کشور برسد، بیشتر تلاش خواهد تا افتخارات زیادی بدست آورد.
در همین حال ماه‌جبین یکی دیگر از ورزشکاران دختر افغانستان است، که در خانه برای شش دختر دیگر پرورش اندام تمرین می‌دهد، او نخواست هویت اش معرفی گردد.
ماه جبین می گوید: « ورزش برای هر انسان حتمی است، در اینجا دختران زیادی می آید، ورزش همچنان باعث می‌شود تا فرد را از حالت افسردگی و کسالت بیرون شود».
وی همچنان می‌افزاید:« با وجود رویه خشن طالبان با ورزشکاران دختر، هنوز هم در گوشه و کنار کابل دختران به ورزش خود به صورت پنهانی در خانه‌های شان ادامه می‌دهد.
زهرا در پیامی میگوید: « دخترانِ بازمانده از تحصیل، ورزش، و فعالیت‌های بیرونی، هیچ‌گاه تسلیم نشود، به فعالیت خود ادامه دهند، و دنبال بورسیه‌های خارجی باشد.”
ورزش یکی از رشته‌های است که علاقه‌مندان زیادی دارد، همه‌ی جوانان بخاطر یادگیری‌اش تقلای زیادی می‌کند، که سختی و مشقت‌های بی شماری را متحمل می‌شود.
موی‌تای یا جوجیتسو یکی از حلقه‌های المپیک است که مشوق‌های زیادی در افغانستان دارد به خصوص در سال‌های اخیر بانوان افغانستان به این ورزش رو آورده است.
کبرا “علی‌زاده”