فرخنده: در دل پایتخت افغانستان، زندگی روزمره با چالشی به نام «کمبود آب» گره خورده است. در حالی که کوچه‌ها و خیابان‌های کابل پر از شلوغی و زندگی‌اند، بسیاری از خانواده‌ها به خاطر نبود منابع پایدار آب، مجبور به خرید آب از تانکرها هستند.
صبح زود، در منطقه خیرخانه، صف‌های طولانی از مردم را می‌بینید که به امید پر کردن چند بشکه آب در انتظارند. آنها با چهره‌هایی خسته و نگران به تانکرهای آب نگاه می‌کنند. یکی از ساکنان در حال توضیح وضعیتش می‌گوید: «کمبود آب در کابل بسیار شدید شده است. قبلاً هفته‌ای سه تا چهار بار آب می‌خریدیم، اما حالا با ۵۰۰ افغانی هم نمی‌توانیم نیاز خود را برآورده کنیم.»
این مشکلات تنها به کمبود آب ختم نمی‌شود. هزینه خرید آب در شرایط اقتصادی کنونی به شدت فشار بر خانواده‌ها را افزایش داده است. در شرایطی که بسیاری از خانواده‌ها برای تأمین نیازهای روزمره خود با مشکلات مالی مواجه‌اند، هزینه آب به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های زندگی روزمره تبدیل شده است.
این مشکل محدود به کابل نیست؛ در ولایت‌های دیگر نیز کمبود آب به معضلی جدی تبدیل شده است. در کندز، یکی از ساکنان می‌گوید: «آب ما قطع شده است. وقتی آب قطع می‌شود، باید از رودخانه آب بیاوریم. کجاست آن دولت دلسوز؟»
با وجود مشکلات روزافزون، واکنش مسئولان به این بحران کم‌آبی هنوز ناچیز است. طالبان، که اکنون کنترل حکومت را در دست دارند، تاکنون برنامه‌ای برای حل این بحران ارائه نکرده‌اند.
سازمان ملل متحد نیز به‌طور مکرر نسبت به وضعیت آب در افغانستان هشدار داده و اعلام کرده که خشکسالی و کمبود آب یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها برای کشور است.
کابل به عنوان پایتخت و قلب افغانستان، نیازمند اقدامات فوری و جدی برای حل بحران آب است. ساکنان این شهر دیگر نمی‌توانند در انتظار تغییرات بمانند. هر روز که می‌گذرد، سایه‌ی کمبود آب بیشتر بر زندگی آنها سنگینی می‌کند و راه‌حل‌های فوری لازم است تا از این بحران عبور کنند.