بانک ملی افغانستان

فرخنده: پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان، وضعیت زنان شاغل در بانک مرکزی این کشور به شدت دچار تغییرات منفی شده است. شماری از زنانی که پیش از سلطه طالبان در این بانک فعالیت می‌کردند، از شرایط دشوار زندگی خود و رفتار نادرست مقامات طالبان با آنها شکایت دارند. این زنان می‌گویند که باوجود دریافت کمک‌های بشری به ارزش میلیون‌ها دلار از سوی جامعه جهانی، بانک مرکزی قادر به پرداخت حقوق حتی ۸۰ کارمند زن خود نبوده و وضعیت آنان روز به روز بدتر می‌شود.

بانک مرکزی افغانستان که به طور هفتگی بیش از ۴۰ میلیون دلار از کمک‌های بشری دریافت می‌کند، اکنون تنها به زنان کارمند خود ماهانه ۵۰۰۰ افغانی پرداخت می‌کند. به گفته این کارمندان، بسیاری از آنان حتی این مبلغ را به طور کامل دریافت نمی‌کنند و حقوق آنها بر اساس بدهی‌های قبلی، مانند قرضه‌ها، محاسبه می‌شود. این زنان همچنین از تبعیض‌های جدی در استخدام‌ها و پرداخت‌ها خبر می‌دهند، به طوری که بسیاری از مردان وابسته به طالبان جایگزین زنان شده‌اند و کارکنان پیشین زن در معرض رفتارهای تحقیرآمیز قرار دارند.

زنان شاغل در این بانک می‌گویند که برخلاف گذشته که آنان از امتیازات ویژه‌ای برخوردار بودند، حالا تنها مبلغی ناچیز دریافت می‌کنند که به سختی می‌توانند نیازهای اولیه خانواده‌های خود را برآورده کنند. علاوه بر این، برخی از زنان مجبور به پرداخت قرض‌های همکارانی شده‌اند که به خارج از کشور رفته‌اند. در عین حال، بسیاری از پست‌های مهم در بانک به جای زنان، به مردان وابسته به طالبان داده شده است.

یکی از کارمندان این بانک که نمی‌خواهد نامش فاش شود، می‌گوید که زنان به گونه‌ای با آنها برخورد می‌شود که گویی مجرم هستند. به عنوان مثال، هنگام ورود به بانک از آنها کارت شناسایی خواسته می‌شود و در برخی موارد حتی اجازه ورود به ساختمان بانک را ندارند. این کارمندان از جامعه جهانی درخواست دارند که صدای آنها را بشنوند و برای بهبود شرایط زنان در افغانستان اقدام کنند.

این زنان با اشاره به کمک‌های میلیون دلاری که به افغانستان ارسال می‌شود، تأکید دارند که این کمک‌ها به دست آنان نمی‌رسد و طالبان منابع را تحت کنترل خود دارند. آنان از جامعه جهانی خواسته‌اند که نظارت دقیق‌تری بر توزیع این کمک‌ها داشته باشد و فشار بیشتری بر طالبان برای بهبود شرایط زنان اعمال کند.

وضعیت زنان شاغل در بانک مرکزی افغانستان نشان‌دهنده تبعیض‌های جدی است که توسط رژیم طالبان علیه زنان اعمال می‌شود. این تبعیض‌ها نه تنها مشکلات اقتصادی شدیدتری برای این زنان ایجاد کرده، بلکه مانع استفاده کامل از توانمندی‌های آنان در نظام بانکی کشور شده است. در چنین شرایطی، صدای این زنان باید به گوش جامعه جهانی برسد تا اقداماتی جدی برای تغییر این وضعیت انجام شود.

جواب دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *