در عربستان زنان آموزش می‌بینند تا مربی کوهنوردان شود. «مریم المعلم» یکی از این زنان است که می‌خواهد کوهنوردی را فرا بگیرد و مربی شود. از سوی هم، ۳۲ راننده زن در عربستان، قطار سریع‌السیر حرمین شریفین را می‌رانند. شماری از زنانی که در ۱۲ ماه اخیر دوره‌ی رانندگی قطار را در عربستان سعودی گذراندند، اکنون هدایت قطار سریع‌السیر حرمین شرفین را بر عهده می‌گیرند.
خبرگزاری دولتی عربستان سعودی اعلام کرده است، ۳۲ زن که به خوبی آموزش دیده‌اند، راندن این قطار در فاصله بین مکه و مدینه را برعهده خواهد داشت. بر اساس گزارش‌ها این قطار تندرو فاصله‌ی ۵۴۳ کیلومتری بین مکه و مدینه را می‌پیماید.
«ریانه برناوی» اولین زن عربی بود که در سفری به پایگاه مداری به یک ماموریت فضایی رفت.
بر بنیاد گزاش خبرگزاری سعودی، خانم بارناوی در حالی که آزمایشات خود را به پایان رساند و برای ترک ایستگاه فضایی آماده شد، اشک‌هایش را پاک کرد.
او گفت: «هر داستانی به پایان می‌رسد و این تنها آغاز یک دوره جدید برای کشور و منطقه ما است.»
فضانوردان در این سفر به فضا ۱۴ آزمایش علمی پیشگام را به عنوان بخشی از ماموریت علمی خود انجام دادند که شامل ۶ آزمایش در مغز و سیستم عصبی، چهار آزمایش در سلول‌های ایمنی و یک آزمایش در زمینه فناوری کاشت آب بود.
این سفر در حالی به پایان رسید که عربستان سعودی برای نخستین‌بار در تاریخ این کشور، یک فضانورد زن را برای انجام ماموریت فضایی به ایستگاه بین‌المللی فضایی اعزام کرده بود.
نشانه‌های تغییر در زندگی زنان در عربستان!
قانون منع رانندگی زنان در زمان ولیعهد محمد بن سلمان لغو شد؛ در سرزمینی که چند همسری بودن مردان امری عادی است، بر خلاف دیگر مردان این کشور محمد بن سلمان تک همسری را انتخاب کرده است.
محمد بن سلمان پسر هفتم سلمان بن عبدالعزیز آل سعود است؛ ولیعهدی که با اصلاحات، قصد آزادتر کردن فضای سنتی جامعه مذهبی کشورش را دارد و می‌خواهد کشور محافظه کار عربستان سعودی را متحول و متجدد کند.
مقوله معروفی داریم که می‌گویند: یک بام و دو هوا
اما در افغانستان؛
بسته شدن دروازه‌های دانایی و درآمد مالی به روی زنان، حبس خانگی، پرت شدن از متن جامعه و به حاشیه رانده شدن، تنگناهای زندگی برای زنان در افغانستان است. با سقوط نظام جمهوری و روی کار آمدن حکومت طالبان، زنجیره‌ی این تنگناها به هم پیوست و مشکلات بی‌شماری را فراروی زنان قرار داد.
سرنوشت زنان افغانستان با معضل بزرگ اجتماعی گره خورده است که در بازگشایی این گره باید جد و جهد صورت گیرد. در توالی یک قرن اخیر زنان فراز و فرود زیادی را تجربه کرده‌اند. در جامعه‌ی مردسالار افغانستان زنان همواره ازعدم مساوات و حقوق برابر رنج برده‌اند که شوربختانه هیچ روزنه‌ی امیدی دست‌کم در کوتاه‌مدت به چشم نمی‌خورد. اگر خرد جمعی و عقل را اسباب تسهیل‌کننده‌ی مساوات و برابری جنسیتی بدانیم، تاریخ و روایات زیست جمعی مردم افغانستان بیش‌تر خردستیزی، عقل‌گریزی و خود ویران‌گری را به نمایش گذاشته است؛
اما این دلیل خوبی نیست تا دست از مبارزه برداریم؛ چراکه تا زندگی است امید نیز جوانه می‌زند و می‌بایست جهت تحقق عدالت و برابری گام برداشت و به مبارزه دست یازید.
نویسنده: سهیلا گلستانی