📸 farkhundanews

در سال های اخیر ما شاهد ده ها انفجار مهیب در دشت برچی کابل بوده ایم، انفجار که صدها تن از جوانان و نوجوانان هزاره را کشته و زخمی کردند.

لیلای ۱۸ ساله یکی از دانش آموزان مکتب سیدالشهدا بود که در انفجار ۱۸ثور سال۱۴۰۰ بهترین دوستان و هم صنفانش را از دست داد و خودش زخمی شد قسمت های از بدنش سوخت که هنوز جاهای سوختگی زیادی در بدنش به چشم می خورد لیلا می گوید«ای کاش من در آن انفجار میمیردم اما آمدن طالبان کثیف را نمی دیدم»
لیلا از ولایت غور است و در یک فامیل نه نفری زندگی می کند وی بدن ضعیف دارد چشمانِ پر اشک اش امان نمی داد که داستان زخمی شدن اش را بگوید، بعد از یک آه سرد با گوشه ی چادر اشک هایش را پاک کرد و گفت
« ای کاش یکی از آن شهدا من بودم تا امروز این همه مشکلات و سختی ها را تحمل نمی کردم آن روز بیست پنجم ماه مبارک رمضان بود من و یکی از بهترین دوستانم به اسم شهید فرشته دست در دست هم از مکتب بیرون شدیم آن قدر تشنه شده بودم که کامم خشک شده بود میخواستم زودتر خانه بروم و برای افطار امادگی بیگیرم وقتی دروازه ی خروجی مکتب رسیدم چشمانم تاریک شد و به زمین افتادم وقتی بعد از چند لحظه چشمانم را باز کردم چهار طرفم جز خون، آتش و دست وپا و جسم تکه شده ی دختران چیزی دیگری نبود با دیدن اجساد تکه تکه شده ی دختران دوباره بی هوش شدم فامیل ام بدن زخمی مرا از شفاخانه یافتند آن قدر سوخته بودم که امکان تداوی در افغانستان نداشت مدتی برای درمان ایران رفتم دستم پلاتین است که هر دو سال بعد باید کشیده شود ولی به خاطر وضعیت بد اقتصادی نمی توانیم پلاتین دستم را بکشیم»

وی هم چنان گفت «طالبان درب تحصیل ما را بستند، تحصیل که به خاطرش سوختم از وقتی طالبان دختران برچی را می برد پدرم اجازه نمی دهد از خانه بیرون شوم»
وی که به قسمت های سوخته ی بدنش نگاه می کرد گفت از وضعیت بد اقتصادی نمی توانم خودم را درمان کنم
لیلا که در انفجار مکتب سیدالشهدا به شدت سوخته بود فقط صورت اش بهبود یافته است جاهای سوختگی در تمام قسمت های بدنش نمایان است و این وضعیت وی را بیشتر رنجور می کند.

خانواده ی لیلا می گوید وی بعد از انفجار آن روز حالت روانی اش را از دست داد که خوشبختانه به کمک داکتران روانشناسی حالت روانی اش هم چنان بهبود یافته و باز هم اگر خبرناگواری را بشنود ضعف و از هوش می رود
وی به طالبان هیچ پیامی نداشت به گفته ی وی طالبان هیچ درک ندارد، تنها از جامعه ی جهانی خواست که به وضعیت زندگی دختران افغانستان توجه جدی نماید تا از این مشکلات رهایی یابد.

کبرا علی‌زاده

جواب دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *