گزارش ها از ولایت بلخ می رساند که طالبان یک دختر ۱۶ ساله را پس از آنان زندانی کرد که می‌خواست از شوهر معتادش جدا شود.
فرخنده: به گفته ی منابع محلی این دختر با اسم مستعار (بنفشه ) صنف هشت مکتب است که پس از بسته شدن دروازه های مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف ششم مجبور شد تا به شخصی نامزد شود که پدرش انتخاب کرده بود.
قدسیه(مستعار) خواهر بنفشه است وی داستان زندگی خواهر ۱۶ ساله اش را این گونه بیان می کند.
«نزدیک به سه ماه می‌شود که خواهرم را ندیده‌ام. یک تصمیم ناعادلانه محکمه طالبان، من و او را این‌قدر دور ساخت».
او هم چنان می‌گوید بنفشه دو سال قبل با مرد ۲۶ ساله‌ای نامزد کرد که بعدها روشن شد که او معتاد به مواد مخدر است.
به خاطر اعتیاد و خشونت، بنفشه سه ماه پیش تصمیم گرفت که طلاق بگیرد.. به گفته‌ی قدسیه، آن‌ها هنوز نامزد بودند: «نامزدش بسیار زیاد بدخلق بود. سر کوچک‌ترین چیز دشنام می‌داد و بنفشه را جگرخون می‌کرد. یکی از روزها خواهرم همراه مادرم به خانه خاله‌ام رفت. شب هم آن‌جا ماندند.
فردایش وقتی نامزد بنفشه خبر شد خانه ما آمد. پدرم و برادرهایم سر وظیفه بودند، تنها بنفشه و مادرم و برادر کوچکم خانه بود. داخل خانه ما شد و بنفشه را چنان لت کرده بود که جای دستش بر روی صورت بنفشه مانده بود».
به گفته قدسیه هنگامی که خواهرش به دادگاه می رود قاضی طالبان بدون شنیدن دلایل و دیدن مدارکی که بنفشه در دست داشته، دو راه پیش‌پایش می‌گذارد؛ زندان یا صرف نظر از طلاق:
«سه ماه پیش وقتی به محکمه رفتند قاضی از بنفشه پرسان کرد می‌خواهی از نامزدت جدا شوی؟ او هم گفت بله، ولی نامزدش گفت من نمی‌خواهم جدا شود. محکمه هم طرف شوهرش را گرفت و گفت شما زن‌ها دنبال یک بهانه کوچک می‌گردید که جدا شوید، حتما نامزدت دلت را زده می‌خواهی کس دیگری را بگیری چطور؟ بچه را ببین، هیچ چیزی نشده قد و قامت دارد، مقبول است دیگر چی می‌خواهی؟ دین اسلام حق طلاق را به مرد داده وقتی نامزدت نمی‌خواهد، پس تو حق نداری از او جدا شوی».
شماری از وکلا با حفظ هویت خویش به فرخنده گفته است که دادگاه عالی طالبان در ولایت بلخ دستور داده است تا در مسائل و مشکلات خانوادگی به خواست زنان توجه صورت نگیرد.
به گفته ی منابع در حال حاضر، هیچ زنی در نهادهای عدلی و قضایی طالبان کار نمی‌کنند.
زنان که به دلیل خشونت های خانوادگی با وجود ده مدارک و شواهد علیه مجرم باز هم از سوی طالبان زندانی یا مجبور به زندگی با آن وضعیت می شود.
این در حالی است که پس از تسلط دوباره ی طالبان در کشور وضعیت حقوق بشر وخیم تر شده که در این میان، زنان افغانستان بیشتر قربانی این سیاست های دست نشانده ی کشورهای جهان است.
چندی پیش ریچارد بنت گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد نیز در گزارش تحقیقی آخیر خود وضعیت زنان و حقوق بشر را در افغانستان نگران کننده خوانده گفته است که به وضعیت زنان تحت حاکمیت طالبان میتوانیم آپارتاید جنسیتی بگویم.
مصطفی شهریار