فرخنده: سومین نشست دوحه به میزبانی سازمان ملل متحد که در آن از طالبان نیز به صورت رسمی دعوت شده است اما از اشتراک احزاب سیاسی و زنان معترض افغانستان نام برده نشده است برای مردم افغانستان نگران کننده است.
با نزدیک شدن به این نشست، شماری از سازمان های مدافع حقوق بشر می گوید« جهان به طرز خطرناک به سوی پزیرش طالبان نزدیک می شود.»
قرار است این نشست با میزبانی دبیر کل سازمان ملل متحد در دوحه، ماه جاری برگذار شود.
نشست که زنان معترض افغانستان و مدافعان حقوق بشر می گویند اگر در آن با طالبان تعامل و گفتگو صورت بیگیرد خیانت به مردم افغانستان است.
زیرا در این نشست، از زنان و احزاب سیاسی افغانستان تا هنوز دعوت نشده است اما از گروه طالبان به صورت رسمی دعوت شده است.
همزمان شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز اجازه سفر حج به سه تن از مقام های بلند پایه طالبان را صادر کرده است.
این اقدام سازمان ملل واکنش های تند داخلی و خارجی، سیاست مدار ها و مردم افغانستان را در پی داشته است.
با نزدیک شدن زمان برگزاری نشست سوم دوحه با میزبانی دبیرکل سازمان ملل متحد در قطر، شماری از سازمان‌های بین‌المللی، فعالان مدنی و حقوق بشری در افغانستان از عادی‌سازی روابط با طالبان هشدار داده‌اند. آنان گفته‌اند که «جهان به طرز خطرناکی به سوی پذیرش حاکمیت طالبان نزدیک می‌شود.» ایتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان، نشست دوحه را تحریم کرده و گفته‌اند که نباید با طالبان «جنایت‌کار و کارگزاران آپارتاید جنسیتی» گفت‌وگو شود. آنان هر نوع تعامل و گفت‌وگو با طالبان را «خیانت» به مردم افغانستان دانسته‌اند. همزمان شورای امنیت سازمان ملل متحد معافیت ممنوعیت سفرهای شماری از مقام‌های ارشد این گروه به‌شمول سراج‌الدین حقانی، متهم درجه یک دستوردهنده حملات انتحاری در ۲۰ سال گذشته در افغانستان را برای مراسم حج در عربستان سعودی تصویب کرده است. این اقدامات با موج گسترده‌ای از واکنش‌های شهروندان و سیاست‌مداران افغانستان روبه‌رو شده است.
گروهی از سازمان‌های بین‌المللی مدافع حقوق بشر با انتشار نامه‌ای به کشورهای شرکت‌کننده در نشست سوم دوحه، از دادن مشروعیت به طالبان در افغانستان هشدار داده‌اند. آنان با ابراز نگرانی گفته‌اند که جهان به طرز خطرناکی به سوی پذیرش حاکمیت طالبان نزدیک می‌شود. این سازمان‌ها از کشورهای اشتراک‌کننده در نشست دوحه خواسته‌اند که به طالبان پیام بدهند که «حقوق زنان قابل مذاکره» نیست.
نقض حقوق بشر و حقوق زنان، آپارتاید جنسیتی، مجازات علنی مردم و ده ها موارد محدودت کننده ی دیگر از جمله کارکردهای طالبان در سه سال اخیر است که باعث شده است این گروه مورد انتقاد نهاد های مدافع حقوق بشری قرار بیگیرد.