ریچاردبنت گزارشگر ویژه ی حقوق بشر سازمان ملل متحد، یک بار دیگر خواستار شنیدن صدای زنان افغان در سومین نشست دوحه شد.
آقایی بنت در پنجاهوششمین نشست شورای حقوقبشر شرکت کرده و با ارایهی گزارشی گفته استکه در نشست آیندهی دوحه باید صدای جامعهی مدنی افغانستان بهشمول زنان در آجندای این نشست باشد.
وی هم چنان افزوده است که طالبان پس از تسلط دوباره در افغانستان ۵۲ فرمان محدود کننده بر کار و زندگی زنان صادر کرده است که این محدودیت ها نمونه ی آشکار از آپارتاید جنسیتی در این کشور است.
آقایی بنت هم چنان افزود:«ادامه پامال شدن حقوق بنیادی زنان و دختران در افغانستان از سوی طالبان میتواند مصداق جنایت علیه بشریت باشد و سرکوب زنان در افغانستان سازماندهیشده بوده و هر روز وضعیت [حقوقبشری در این کشور] وخیمتر میشود».
وی در اشاره با سرکوب زنان توسط طالبان گفته است که این گروه نقض حقوق زنان و دختران افغان را از طریق سیاست های مختلف دنبال می کنند.
و این شرایط نسل در نسل، بر زندگی این زنان تآثیر منفی خواهد داشت.
به گفته ی آقایی بنت دختران که از تحصیل محروم هستند با خطر خودکشی و ازدواج های اجباری نیز رو به رو هستند.
او گفته:«دختران وقتی هیچ خاطرهای از شکوفایی زنان مستقل از مردان ندارند، چه تصوری از دنیا و خودشان دارند؟ چه نوع مردان یا پسران در یک رژیم نهادینه شده رشد میکنند. آنان ایده و آیندهای را برای خود ندارند و چیزی از زنان قوی به خاطر نمیآورند؛ تا الگویی برای آنان باشد».
او هم چنان گفته است که خشونت علیه زنان آن قدر گسترده بوده که می تواند مصداق جنایت علیه بشریت باشد وی هم چنان آپارتایدجنسیتی را کلیمه ی خوبی برای بیان وضعیت زندگی زنان دانسته است.
ریچارد بنت همچنان افزوده:« طالبان بهحیث حکومت شناخته نشدهاند و نباید مثل حکومت رسمی با آنها برخورد شود. دفاع از حقوقبشر یک نقطه کلیدی در گفتوگوهای آینده با طالبان باشد؛ در غیر آن پیامدهای ناگواری را شاهد خواهیم بود».
پیش از این نیز آقایی بنت وضعیت زندگی زنان، تحت حاکمیت طالبان را وخیم خوانده و از طالبان خواسته بود که به نقض حقوق زنان پایان دهد.