فرخنده: جنبش اعتراضی زنان به سوی آزادی در یک اعلامیهی تازه، خواستار تغییر حکومت طالبان و ارائهی یک بدیل مناسب برای وضعیت کنونی کشور شد. این اعلامیه به مناسبت سهسالگی سقوط کابل به دست طالبان صادر شده و تأکید دارد که این گروه به کمک سلاح و زور، حاکمیت خود را تداوم بخشیده است.
اعضای این جنبش در اعلامیهی خود بیان کردهاند که حاکمیت طالبان باعث افزایش فقر و بیکاری در کشور شده و پیآمدهای ناگواری از جمله خشونت سازمانیافته، وضع مالیاتهای کمرشکن، تبعیضهای قومی و زبانی، کوچهای اجباری، و حذف کامل زنان از تمامی عرصههای زندگی اجتماعی و سیاسی را به دنبال داشته است. آنها تأکید کردند که این وضعیت روان مردم افغانستان را به شدت آسیبدیده است.
این زنان همچنین توافقنامهی ننگین دوحه و خروج غیرمسئولانهی نیروهای خارجی از افغانستان را به عنوان عوامل اصلی فاجعه در کشور معرفی کردند و خواستار لغو این توافق شدند.
در بخشی از اعلامیهی این جنبش آمده است: «ما از جامعهی جهانی و ملل متحد میخواهیم که از بهرسمیتشناسی این گروه تروریستی خودداری نمایند، چرا که بهرسمیتشناسی طالبان مشروعیت برای تروریسم جهانی است و هرگونه تعامل با این گروه جنایتپیشه، خشونت علیه انسان شمرده میشود.»
علاوه بر این، جنبش اعتراضی زنان به سوی آزادی خواستار به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در کشور شده و از سازمان ملل و نهادهای ملی و بینالمللی خواستند تا به حقوق زنان در افغانستان توجه بیشتری داشته باشند.
این در حالی است که طالبان با نزدیک به سه سال از حاکمیت مجدد خود، نتوانستهاند حقوق بشر را در کشور رعایت کرده و به رسمیت شناخته شوند. به گفتهی این جنبش، تنها راه حل این بحران، تغییر حکومت طالبان و ارائهی یک بدیل مناسب است که به حقوق بشر و حقوق زنان احترام بگذارد.