فرخنده: اندریکا راتواته، معاون فرستاده سازمان ملل متحد برای افغانستان، به مناسبت روز جهانی بشردوستی، بر اهمیت مشارکت همهجانبه زنان در تلاشهای بشردوستانه در افغانستان تاکید کرد و گفت که این مشارکت بهویژه در رابطه با زنان و دختران بسیار ضروری است.
در بیانیهای که توسط دفتر هماهنگی کمکهای بشردوستانه ملل متحد (اوچا) منتشر شد، آقای راتواته نقش امدادگران محلی را در فعالیتهای بشردوستانه «حیاتی» دانست و از جامعه جهانی خواست تا اقدام فوری برای محافظت از کسانی که در خط مقدم بحرانهای انسانی قرار دارند، انجام دهد.
وی با اشاره به تهدیدات و چالشهای روزانهای که کارگران بشردوستانه در تلاش برای ارائه کمک به آسیبپذیرترین اقشار جامعه با آنها مواجهاند، تصریح کرد: «ما باید با عادیسازی حملهها به امدادگران مقابله کنیم». او افزود که سال گذشته برای کارگران بشردوستانه در سراسر جهان بسیار سخت و ویرانگر بوده و در این مدت، صدها نفر در خدمت به دیگران کشته و زخمی شدهاند و هزاران نفر دیگر دچار آسیبهای روانی شدهاند.
افغانستان، که پیش از این به عنوان یکی از خطرناکترین محیطها برای امدادگران شناخته میشد، حتی پس از پایان رسمی درگیریها در سال ۲۰۲۱، همچنان با چالشهای بزرگی روبهرو است. محدودیتها در مشارکت زنان و دختران در زندگی عمومی، موانع جدیدی برای ارائه کمکهای بشردوستانه ایجاد کرده است.
آقای راتواته با وجود این شرایط، بر اهمیت فداکاری و شجاعت امدادگران افغان تاکید کرد و گفت: «آنان با وجود شرایط دشوار، هر کاری که میتوانند برای رفع نیازهای جوامع در سراسر کشور انجام میدهند». او افزود که زنان و مردان امدادگر افغانستان ستون فقرات پاسخ بشردوستانه در کشور هستند.
معاون فرستاده ملل متحد برای افغانستان، بر اهمیت مشارکت کامل و فراگیر زنان و مردان کشور در تلاشهای بشردوستانه تاکید کرد و هشدار داد: «اگر جهان نتواند از زنان امدادگر در خط مقدم حمایت کند و آنان را به مشارکت بگیرد، در واقع در حال شکست دادن افرادی است که این امدادگران به آنان خدمت میکنند».
وی در پایان فراخوان خود به رهبران جهانی، بر نیاز فوری به تضمین حمایت از کارگران بشردوستانه و توانمندسازی آنان در انجام ماموریتهایشان تاکید کرد و افزود: «بدون کمکهای بشردوستانه بهویژه از سوی امدادگران زن، زندگی و رفاه میلیونها نفر به خطر خواهد افتاد. همه ما باید برای انسانیت صحبت کنیم. اکنون زمان اقدام است. ما باید برای تمام بشریت عمل کنیم».
این در حالی است که طالبان پس از برگشت حاکمیت شان به کشور، زنان را از کار در نهادهای ملل متحد منع کرده و بر فعالیتهای آنان در نهادهای داخلی محدودیتهایی وضع کردهاند. طالبان نزدیک به ۷۰ فرمان ضد حقوق و آزادیهای زنان صادر کردهاند که به گفته آگاهان، تاثیر مستقیمی بر فعالیتهای بشردوستانه در کشور داشته است.