فرخنده: در میان اخبار و وقایع تلخ افغانستان، داستان‌های موفقیت و پشتکار به خوبی می‌تواند الهام‌بخش باشد. نیکبخت سرور، دانشجوی 20 ساله دانشگاه ابن‌سینا، یکی از این داستان‌های الهام‌بخش است که به تازگی موفق به دریافت بورسیه تحصیلی از کشور کانادا شده است. این موفقیت نه تنها برای او، بلکه برای مادرش که از ابتدای زندگی‌اش تنها حامی و پشتیبانش بوده، پیروزی بزرگی محسوب می‌شود.
نیکبخت، که در کابل متولد شده و اهل ولایت غزنی است، دوران کودکی‌اش را در شرایطی دشوار گذرانده است. فقدان پدر و تنها بودن در کنار مادر و برادرش، باعث شد که او از همان سنین پایین با مشکلات و چالش‌های زیادی روبرو شود. با این حال، مادر نیکبخت همیشه به او انگیزه می‌داد و او را برای دنبال کردن رویاهایش تشویق می‌کرد. این حمایت و محبت مادر باعث شد تا نیکبخت با تمام قدرت و تلاش، به اهدافش نزدیک‌تر شود.
نیکبخت در گفتگو با خبرنگار” رسانه فرخنده” از مسیر پر فراز و نشیب خود گفت: «من مکتب را در لیسه عالی شکوه به پایان رساندم و در دانشگاه ابن‌سینا رشته کامپیوتر ساینس را آغاز کردم. اما با بسته شدن دانشگاه، تصمیم گرفتم تا روی تقویت زبان انگلیسی خود تمرکز کنم و برای امتحان تافل آماده شوم.» او افزود که موفقیت در این امتحان نقطه عطفی در زندگی‌اش بود و به او این امکان را داد که به دنبال بورسیه‌های تحصیلی برود.
زمانی که طالبان به قدرت رسیدند، نیکبخت با مشکلات جدیدی مواجه شد. «من در حال آماده‌سازی برای کنکور بودم، اما با تسلط طالبان بر کابل، دیگر به دانشگاه نرفتم. تصمیم گرفتم که در یکی از دانشگاه‌های خصوصی رشته کامپیوتر ساینس را آغاز کنم، اما آن دانشگاه نیز بسته شد.»
این دانشجوی پر تلاش، با وجود همه مشکلات، به دنبال بورسیه‌های تحصیلی بود و در نهایت موفق به دریافت بورسیه از کانادا شد. اما این مسیر نیز بی‌دردسر نبود. او با چالش‌هایی مانند عدم اطمینان به سفر به پاکستان بدون محرم و دریافت ویزای کانادا برای دختران افغان مواجه شد.
در خصوص آینده‌اش، نیکبخت با امیدواری گفت: «من حتماً به افغانستان برمی‌گردم. اگر طالبان نباشد، برای زندگی کردن برمی‌گردم، اما اگر طالبان باشد، فقط برای کسب و کار به افغانستان خواهم رفت. هدف من این است که دانش و توانمندی‌های خود را در افغانستان به کار بگیرم و به توانمندسازی بانوان افغانستان کمک کنم.»
او همچنین به دوران سه ساله حکومت طالبان اشاره کرد که در آن به صورت آنلاین در دانشگاه آمریکایی تحصیل کرده و در «آموزشگاه ابر ستاره» در غرب کابل زبان انگلیسی تدریس می‌کرد. نیکبخت در پاسخ به این سؤال که اگر طالبان وجود نداشت، اکنون کجا بود، گفت: «اگر طالبان نمی‌بود، من رشته کامپیوتر ساینس را در دانشگاه ابن‌سینا تقریباً به اتمام رسانده بودم و حالا می‌توانستم برای دوره ماستری اقدام کنم.»
این دختر جوان آرزویش این است که روزی شاهد بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها برای دختران در افغانستان باشد تا دختران دیگر نیز بتوانند به تحصیل و پیشرفت ادامه دهند. نیکبخت پیام خود را به دختران جوان افغانستان این‌گونه بیان کرد: «با توجه به وضعیت کنونی، باید تلاش کنید تا بورسیه‌های تحصیلی بگیرید و در کشورهای خارجی به تحصیل ادامه دهید. همچنین باید روی تقویت زبان انگلیسی خود کار کنید و در امتحانات بین‌المللی شرکت کنید.»
او همچنین از جامعه بین‌المللی خواست که مکتب‌ها و دانشگاه‌ها برای دختران باز شوند و نخبه‌های کشور مجبور به ترک وطن خود نشوند. داستان نیکبخت سرور نمونه‌ای از اراده، تلاش و امید در برابر چالش‌هاست و می‌تواند منبع الهام برای همه کسانی باشد که در مسیر تحقق آرزوهایشان با مشکلات روبرو هستند.
گزارش: کبرا علی‌زاده