فرخنده: دیدبان حقوق بشر در گزارش تازه‌ای اعلام کرده است که افغانستان یکی از بالاترین آمارهای ناپدیدشدگان اجباری در جهان را داراست. این گزارش که به مناسبت ۳۰ آگست، روز جهانی ناپدیدشدگان، منتشر شده، نشان می‌دهد که از اواخر دهه ۱۹۷۰ تاکنون ده‌ها هزار نفر در افغانستان پس از بازداشت توسط نیروهای دولتی یا گروه‌های شبه‌نظامی ناپدید شده‌اند.
بر اساس این گزارش، مقامات از تمامی جناح‌ها و در همه دوره‌ها در افغانستان از ناپدیدسازی اجباری به عنوان ابزاری برای سرکوب مخالفان استفاده کرده‌اند. این ناپدیدسازی‌ها همچنان به عنوان یک جنایت جدی بین‌المللی شناخته می‌شوند، و تا زمانی که سرنوشت افراد ناپدیدشده مشخص نشود، این جنایت ادامه خواهد داشت.
دیدبان حقوق بشر در گزارش خود طالبان را یکی از اصلی‌ترین عوامل این نوع سرکوب در ۴۶ سال گذشته معرفی کرده و تأکید کرده است که این گروه از ناپدیدسازی اجباری برای ایجاد وحشت و کنترل مخالفان استفاده کرده است. قربانیان این جنایت شامل صدها نفر از نیروهای امنیتی دولت پیشین افغانستان هستند که بسیاری از آنها پس از بازداشت به صورت غیرقانونی اعدام شده‌اند. همچنین زنان بسیاری که هفته‌ها در بی‌خبری به سر برده‌اند، در زمره قربانیان قرار دارند.
این گزارش به موارد ناپدیدسازی‌های اجباری در طول درگیری‌های شدید کابل بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ اشاره کرده و اعلام کرده است که بیش از ۶۰۰ نفر از جمله دانشجویان، روزنامه‌نگاران، و دیگر غیرنظامیان توسط نیروهای شبه‌نظامی مختلف از جمله شورای نظار، اتحاد، جنبش، حزب وحدت و طالبان بازداشت و ناپدید شده‌اند.
در پایان، دیدبان حقوق بشر به ناپدیدسازی‌های اجباری بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸ در قندهار اشاره کرده و یادآور شده است که نیروهای پولیس مورد حمایت ایالات متحده در این مدت مسئول حدود ۲۲۰۰ مورد ناپدیدسازی اجباری بوده‌اند، اما هیچ نهادی تاکنون مسئولیت این جنایت‌ها را بر عهده نگرفته است.