فرخنده: سیانان در گزارش تازهای اعلام کرده است که در حالی که تیمهای مردان افغانستان بهطور عمده آزادانه در سطح بینالمللی رقابت میکنند، اما زنان این کشور از ورزش منع شده و مجبور به رقابت بدون حمایت رسمی یا بهعنوان پناهجو برای تیمهای پناهندگی میشوند.
بر اساس این گزارش، مرضیه حمیدی، تکواندوکار افغانستانی، در رقابتهای جهانی تکواندو ۲۰۲۳ در آذربایجان بهعنوان پناهجو با تیم مردان افغانستان روبهرو شده است. خانم حمیدی در مصاحبه با سیانان اظهار داشت که او بهخاطر ممنوعیت نمایندگی کشورش از سوی همتیمیهای سابقش بهعنوان یک بیگانه مورد رفتار قرار گرفته است.
او تصریح کرد: «آنان برای من تیم طالبان هستند، نه تیم افغانستان.» این اظهارات مشابه اتهامی است که خانم حمیدی در مورد تیم کریکت افغانستان مطرح کرده و خواستار منع تیمهای ورزشی افغانستان از شرکت در بازیهای المپیک شده است. این خواسته به تحریمهایی که در دوران «آپارتاید» علیه افریقای جنوبی اعمال شد، شباهت دارد.
حمیدی در این مصاحبه تأکید کرد: «تیم کرکت مردان افغانستان نماینده زنان افغانستان نیست.» او افزود: «در افغانستان، زنان اجازه ندارند زن باشند. آنان (زنان) وجود ندارند.» به گفته او، طالبان حقوق زنان و دختران را تحت عنوان شریعت و اسلام سلب کردهاند.
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر ملل متحد، نیز در این گزارش گفته است که طالبان زنان و دختران را از حضور کامل در جامعه حذف کرده و شرایطی ایجاد کردهاند که امکان مشارکت بهعنوان انسانهای کامل را نداشته باشند. وی همچنین خاطرنشان کرد که این وضعیت تبعیض، جداسازی و محرومیت، انکار انسانی زنان و دختران را نهادینه کرده است.
بنت تأکید کرده که طالبان، که اکنون در افغانستان قدرت را در دست دارند، از فناوری و رسانهها بهخوبی آگاه هستند و ساختار روابط عمومی و احتمالاً نظارتی بسیار پیشرفتهای دارند که میتواند به کشورهای خارجی نیز نفوذ کند. او هشدار داده است که اگر هیچ عواقبی وجود نداشته باشد و اگر هیچ مقاومتی در برابر این موضوع انجام نشود، «همه زنستیزان» در سراسر جهان متوجه این مسئله خواهند شد.