فرخنده: روزنامه اکسپرس تریبون هند به تازگی گزارشی منتشر کرده که نشان‌دهنده ابعاد جدیدی از سرکوب حقوق زنان در افغانستان تحت حاکمیت طالبان است. بر اساس این گزارش، فرمان اخیر طالبان که بر اساس آن زنان از حق نماز خواندن در کنار یکدیگر محروم شده‌اند، تنها یک تخلف دیگر از حقوق اساسی فردی نیست، بلکه حمله‌ای به آخرین آرامش‌های موجود زنان در فضاهای عمومی کشور محسوب می‌شود.
در این فرمان، خالد حنفی، وزیر امر به معروف طالبان، اعلام کرده است که «قرائت، تلاوت قرآن و خواندن نماز توسط یک زن با صدای بلند در کنار دیگر زنان حرام و ممنوع است». این تصمیم به وضوح نشان‌دهنده یک فرهنگ «زن‌ستیزانه و نامرئی‌سازی زنان» است و یادآور این واقعیت است که سال‌ها «خشم و محرومیت» زنان از سوی طالبان به زودی خود را نمایان خواهد کرد.
گزارش *اکسپرس تریبون* اشاره دارد که در سه سال اخیر، زنان افغانستان به‌طور نظام‌مند از آموزش متوسطه و عالی، دسترسی به پارک‌های عمومی و فرصت‌های شغلی محروم شده‌اند. این زنان تحت فشار شدید هستند و نمی‌توانند بدون پوشش کامل از خانه خارج شوند یا حتی در ملاء عام صحبت کنند.
فرمان جدید طالبان که مانع از انتقال صدای دعا به گوش دیگران می‌شود، یک گام دیگر به سوی «سرکوب سخت‌گیرانه حقوق زنان» تلقی می‌شود. این گزارش همچنین به تأثیرات منفی این محرومیت‌ها بر اقتصاد افغانستان اشاره کرده و می‌گوید که در صورت ادامه محرومیت زنان از تحصیلات، این کشور تا سال ۲۰۶۶ با خسارتی بالغ بر ۹.۶ میلیارد دالر روبه‌رو خواهد شد. همچنین، این وضعیت می‌تواند زایمان زودرس و خطر مرگ و میر مادران را افزایش دهد.
این فرمان نه تنها به حقوق زنان آسیب می‌زند، بلکه نشان‌دهنده فرهنگی است که به دنبال تخریب تاب‌آوری و وجود زنان است. محدودیت‌های جدید طالبان به‌ویژه بر همبستگی و تسلی که زنان می‌توانند از دعا کردن در کنار یکدیگر ببرند، آسیب می‌زند و واکنش‌های تند و گسترده‌ای از سوی شهروندان و علمای دین را برانگیخته است.