عکس: آرشیف فرخنده

فرخنده: جمعی از زنان افغانستان، فعالین حقوق بشر و جنبش‌های اعتراضی با انتشار نامه‌ای سرگشاده خطاب به رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده، دونالد ترامپ، خواستار لغو توافقنامه صلح آمریکا و طالبان شدند. آنان تأکید کرده‌اند که این توافقنامه نه تنها به صلح و ثبات در افغانستان کمکی نکرده، بلکه پیامدهای فاجعه‌باری چون نقض گسترده حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان و کودکان، و تهدید امنیت منطقه‌ای را به همراه داشته است.

در این نامه ذکر شده« ما، گروهی از زنان افغانستان، جنبش‌های اعتراضی و فعالین حقوق بشر، از شما درخواست داریم که نسبت به لغو توافقنامه صلح آمریکا و طالبان اقدام کنید. این توافقنامه نه تنها صلح و ثباتی برای افغانستان به همراه نداشته، بلکه پیامدهای فاجعه‌باری را به دنبال داشته است. این پیامدها شامل نقض گسترده حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان و کودکان، تضعیف آزادی‌های مدنی، و تهدیدی جدی برای امنیت منطقه‌ای و جهانی است.»

زنان متعرض در این نامه گفته است که توافقنامه دوحه به جای ایجاد صلح، به تقویت طالبان و افزایش جنایات آنها منجر شده است. این گروه با سرکوب و شکنجه زنان، از جمله محروم‌سازی از حق تحصیل و اشتغال و اعمال ازدواج‌های اجباری، حقوق اولیه زنان و دختران را پایمال کرده است. جنایات جنگی، سرکوب اقلیت‌ها، اعدام‌های خودسرانه، و ناپدید شدن‌های اجباری از دیگر پیامدهای تلخ این توافق است. ترورهای هدفمند علیه خبرنگاران و فعالین مدنی، تضعیف آزادی رسانه‌ها و نهادهای مدنی، و افزایش بحران پناهجویی و آوارگی، جامعه افغانستان را در آشوب فرو برده است. همچنین، طالبان با تولید و قاچاق مواد مخدر، علاوه بر تأمین مالی فعالیت‌های خود، تهدیدی برای امنیت جهانی به شمار می‌آیند.

پیامدهای توافقنامه و جنایات طالبان

« • سرکوب و شکنجه زنان و دختران: طالبان با اجرای سیاست‌های ظالمانه، زنان و دختران را از ابتدایی‌ترین حقوق خود، از جمله حق تحصیل، اشتغال، و آزادی‌های فردی، محروم کرده‌اند. گزارش‌ها از شکنجه، ضرب و شتم، ازدواج اجباری و زندانی کردن زنان به دلیل اعتراض به قوانین طالبان حکایت دارند.

  • جنایات جنگی و سرکوب اقلیت‌ها: رهبران طالبان مسئول اعدام‌های خودسرانه، آزار و اذیت اقلیت‌های قومی و مذهبی، و ناپدید شدن‌های اجباری هستند.
  • افزایش بحران پناهجویی و کوچ‌های اجباری: این توافقنامه باعث افزایش موارد پناهجویی و آوارگی اجباری افغان‌ها شده و بسیاری از مردم را به شرایط بحرانی انسانی دچار کرده است.
  • ترورهای هدفمند: طالبان مسئول موجی از ترورهای هدفمند علیه خبرنگاران، فعالین مدنی، و رهبران فکری افغانستان بوده‌اند. این اقدامات موجب خاموشی صداهای آزاد و مستقل شده و جامعه را در سکوت فرو برده است.
  • تضعیف آزادی رسانه‌ها و نهادهای مدنی: طالبان با فشار و تهدید، رسانه‌های آزاد و نهادهای مدنی را سرکوب کرده‌اند، و خبرنگاران و فعالین را در معرض خطر قرار داده‌اند.
  • رشد تولید و قاچاق مواد مخدر: طالبان از تولید و قاچاق مواد مخدر برای تأمین مالی فعالیت‌های خود بهره‌برداری می‌کنند، که این امر تهدیدی جدی برای سلامت جهانی و اقتصاد کشورهای منطقه است.»

پیامدهای بین‌المللی

«• تقویت تروریسم جهانی: طالبان با پناه دادن به گروه‌هایی مانند القاعده، زمینه را برای گسترش شبکه‌های تروریستی جهانی فراهم کرده‌اند. این وضعیت می‌تواند به افزایش حملات تروریستی در مناطق مختلف جهان منجر شود.

  • تشدید بی‌ثباتی در منطقه: پیروزی طالبان الهام‌بخش گروه‌های افراط‌گرای دیگر در مناطق ناآرام جهان مانند خاورمیانه، آفریقا و آسیای مرکزی خواهد شد. این روند بی‌ثباتی منطقه‌ای را تشدید می‌کند.
  • تهدید مهاجرت گسترده: بحران‌های انسانی و کوچ‌های اجباری ناشی از حاکمیت طالبان می‌تواند موجی از مهاجرت را به سمت کشورهای همسایه و حتی اروپا ایجاد کند، که منجر به بحران‌های جدید انسانی و سیاسی در این کشورها خواهد شد.
  • ایجاد الگوی حکومتی خطرناک: طالبان با ترکیب تروریسم و سیاست، الگوی جدیدی از حکومت‌داری افراطی را معرفی کرده‌اند که می‌تواند گروه‌های مشابه را تشویق به تقلید کند. این امر تهدیدی برای نظم بین‌المللی و ارزش‌های دموکراتیک به شمار می‌آید.
  • افزایش جرایم سازمان‌یافته: قاچاق مواد مخدر و انسان توسط طالبان به گسترش جرایم سازمان‌یافته در سطح جهانی دامن می‌زند و امنیت و اقتصاد جهانی را تهدید می‌کند.»

 

خواسته‌های زنان معترض در این نامه گنجانیده شده که رسانه فرخنده بدون دخل و تصرف در آن به دست نشر سپرده است.

« ما خواستار یک رویکرد اصولی و عادلانه هستیم که شامل موارد زیر است:

  1. لغو توافقنامه صلح:

این توافقنامه، به‌جای دستیابی به صلح، به طالبان قدرت بیشتری داده و نقش مردم افغانستان را نادیده گرفته است. ما از شما می‌خواهیم تا برای لغو این توافقنامه اقدام کنید.

  1. محاکمه رهبران طالبان:

رهبران طالبان باید در دادگاه‌های بین‌المللی پاسخگوی جنایات جنگی و نقض گسترده حقوق بشر باشند.

  1. تقویت دولت منتخب افغانستان:

مردم افغانستان به دموکراسی و انتخاب آزادانه اعتقاد دارند. حمایت از دولت منتخب و مشروع می‌تواند راهی برای بازگشت ثبات باشد.

  1. تقویت نهادهای مدنی و رسانه‌های آزاد:

سازمان‌ها و نهادهای مدنی که در شرایط دشوار برای کمک‌رسانی و دفاع از حقوق مردم تلاش می‌کنند، و همچنین رسانه‌های آزاد که به‌عنوان صدای مردم فعالیت می‌کنند، نیاز به حمایت فوری و تقویت دارند.

  1. اعمال فشار دیپلماتیک بر طالبان:

طالبان باید تحت فشار بین‌المللی قرار گیرند. این فشار می‌تواند شامل تحریم‌های هدفمند، انزوای سیاسی، و مسدود کردن دارایی‌های رهبران طالبان.

تاریخ در برابر این لحظه سکوت نخواهد کرد. تصمیم شما برای حمایت از مردم افغانستان، به‌ویژه زنان و دخترانی که تحت ظلم طالبان قرار گرفته‌اند، می‌تواند سرنوشت این کشور را تغییر دهد. ما از شما می‌خواهیم تا با استفاده از نفوذ و قدرت خود، برای ایجاد عدالت، آزادی، و صلح در افغانستان اقدام کنید.»

 

جواب دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *