فرخنده: در حالی که بحران اقتصادی و ناامنی غذایی در افغانستان رو به افزایش است، زنان و کودکان آسیب‌پذیرترین قشر در برابر این وضعیت شناخته می‌شوند. نهادهای بین‌المللی از جمله برنامه جهانی غذا (WFP) هشدار داده‌اند که میلیون‌ها زن و کودک، به‌ویژه در خانواده‌هایی که توسط زنان سرپرستی می‌شوند، همچنان در تأمین ابتدایی‌ترین نیازهای روزانه با دشواری جدی مواجه‌اند.
براساس اطلاعات تازه منتشر شده از سوی این نهاد، در سال گذشته میلادی، بیش از ۱۰ میلیون زن و کودک در سراسر افغانستان از کمک‌های غذایی بهره‌مند شده‌اند. این رقم نشان‌دهنده عمق بحران و شدت آسیب‌پذیری قشرهایی است که از حمایت‌های اقتصادی، اجتماعی و قانونی محروم مانده‌اند.
کارشناسان می‌گویند که خانواده‌های زن‌سرپرست، که پس از تغییر نظام در افغانستان بیش از پیش به حاشیه رانده شده‌اند، اکنون برای بقا به کمک‌های نهادهای بین‌المللی وابسته‌اند. در برخی ولایت‌ها، محدودیت‌های شدید برای اشتغال زنان باعث شده تا مادران نان‌آور نتوانند حتی حداقل درآمد برای زنده ماندن خانواده خود تأمین کنند.
در حال حاضر، بر بنیاد آمار نهادهای امدادرسان، دو نفر از هر سه خانواده‌ای که توسط زنان اداره می‌شوند، توان تأمین غذای کافی برای اعضای خانواده‌شان را ندارند. این وضعیت، افزون بر آسیب‌های جسمی، پیامدهای روانی و اجتماعی گسترده‌ای نیز برای کودکان به همراه دارد.
با وجود تلاش‌های جامعه جهانی برای کاهش گرسنگی، سازمان‌های امدادرسان همچنان از کمبود منابع، محدودیت‌های امنیتی و چالش‌های سیاسی در روند توزیع کمک‌ها گزارش می‌دهند. این محدودیت‌ها، امکان دسترسی پایدار به مواد غذایی را برای بسیاری از خانواده‌های نیازمند، به‌ویژه در مناطق دورافتاده، دشوار ساخته است.
نگرانی‌های فزاینده از افزایش وابستگی شهروندان به کمک‌های خارجی در کنار نبود یک برنامه جامع ملی برای مبارزه با فقر و سوء‌تغذیه، آینده‌ای مبهم را برای میلیون‌ها زن و کودک افغان رقم زده است. نهادهای بین‌المللی خواستار اقدام فوری و هماهنگ برای رسیدگی به بحران بشری در افغانستان شده‌اند.