
فرخنده: همزمان با قطع سراسری اینترنت در افغانستان، نگرانیها درباره وضعیت زنان در این کشور شدت یافته است. مجله بینالمللی مری کلر با انتشار گزارشی هشدار داده که میلیونها زن افغان در نتیجه این اقدام، آخرین راه ارتباطیشان با دنیای بیرون را نیز از دست دادهاند.
در این گزارش آمده است که پس از ممنوعیتهای گسترده طالبان علیه آموزش، کار و حضور اجتماعی زنان، اینترنت به تنها پنجره باز زنان افغان به سوی جهان تبدیل شده بود؛ پنجرهای که حالا بسته شده است.
کاترین آلن، سخنگوی شبکه فمینیستی عفو بینالملل، وضعیت کنونی را «ویرانگر» خوانده و گفته است که جامعه جهانی باید قطع ارتباط دیجیتال و محدودیتهای نظاممند علیه زنان در افغانستان را نقض فاحش حقوق بشر و نمونهای آشکار از «آپارتاید جنسیتی» بداند.
او تأکید کرده است که طالبان باید در برابر این اقدامات پاسخگو باشند و سکوت جهانیان در این زمینه، به معنای همدستی با سرکوب زنان خواهد بود.
براساس گزارش مری کلر، با اعمال محدودیت بر اینترنت، زنانی که از حضور فیزیکی در مکتب، دانشگاه یا حتی مکانهای عمومی محروماند، حالا امکان آموزش آنلاین، دریافت مشاوره روانی، دسترسی به منابع حمایتی و حتی ارتباط ساده با خانواده در خارج از کشور را نیز از دست دادهاند.
تحلیلگران معتقدند که این اقدام بخشی از سیاستهای گسترده طالبان برای منزویسازی کامل زنان از فضای اجتماعی و دیجیتال است؛ روندی که از سال ۲۰۲۱ آغاز شده و تاکنون با حذف تدریجی حقوق اساسی زنان ادامه یافته است.
مری کلر نوشته است:
«قطع اینترنت برای زنان افغانستان فقط یک مسئله فنی نیست؛ این آخرین طناب نجات آنها بود – و حالا آن هم پاره شده است.»
در شرایطی که زنان افغان پیشتر از تحصیل، کار و زندگی آزاد محروم شده بودند، اکنون با قطع اینترنت، حتی حق دیدن، شنیدن و گفتوگو با جهان هم از آنان سلب شده است.
این گزارش در حالی منتشر میشود که سازمانهای مدافع حقوق بشر و نهادهای بینالمللی بارها از جامعه جهانی خواستهاند تا در برابر وضعیت فاجعهبار حقوق زنان در افغانستان بیتفاوت نباشند و آن را به عنوان جنایت علیه بشریت به رسمیت بشناسند.