فرخنده: در پی قطع سراسری اینترنت در افغانستان، گزارش تازهای از مجلهی گلمور نشان میدهد که یکی از نخستین و آسیبپذیرترین قربانیان این تصمیم، دختران دانشآموز بهویژه بالاتر از صنف ششم هستند که پس از بازگشت طالبان، تنها از طریق آموزش آنلاین به تحصیل ادامه میدادند.
این مجله در گزارشی تحلیلی نوشته است که طالبان بنا بر دستور رهبری خود، بدون ارائه هیچ توضیحی، دسترسی به اینترنت را در سراسر کشور متوقف کردند؛ اقدامی که نهتنها نظام آموزشی، بلکه زندگی روزمره میلیونها افغان را تحت تأثیر قرار داده است.
افغانستان کشوری جوان با بیش از ۶۰ درصد جمعیت زیر ۲۵ سال است و اینترنت، یکی از معدود پلهای باقیمانده میان نسل جوان و دنیای بیرون بود. به باور ناظران، قطع این دسترسی، آسیبهای روانی و اجتماعی گستردهای برای نسل جوان بهویژه دختران محروم از آموزش حضوری در پی خواهد داشت.
شهروندان در گفتوگو با رسانهها گفتهاند که قطع دو روزهی اینترنت، افغانستان را عملاً از بقیهی جهان جدا کرده بود. آنان هشدار دادهاند که در نبود اینترنت، صدای خبرنگاران، فعالان حقوق بشر و شهروندان دیگر شنیده نمیشود و این دقیقاً همان هدفی است که طالبان دنبال میکنند: خاموشساختن هرگونه روایت مستقل از درون کشور.
جوانان بسیاری که از اینترنت برای آموزش مجازی، ایجاد ارتباطات بینالمللی، کسبوکارهای آنلاین و آگاهی از تحولات جهان استفاده میکردند، حالا با احساس انزوا، افسردگی و بیسرنوشتی دستوپنجه نرم میکنند.
کارشناسان حوزه آموزش هشدار میدهند که اگر این محدودیتها ادامه یابد، فاصلهی علمی و فرهنگی نسل جوان افغانستان با جهان افزایش یافته و بحران انسانی عمیقتری شکل خواهد گرفت.