
فرخنده: در جریان سفر رسمی ششروزه امیرخان متقی، وزیر خارجه حکومت طالبان به هند، خبرنگاران زن هندی از جمله سمیتا شرما، سوهاسینی حیدر و نایانیما باسو، به شدت نسبت به مواضع طالبان در قبال حقوق زنان افغان واکنش نشان دادند و اظهارات متقی را «دور از واقعیت» و «فریبنده» خواندند.
سمیتا شرما، خبرنگار باسابقه هندی که در نشست خبری اولیه متقی حضور داشت، گفته است که وزیر خارجه طالبان در پاسخ به پرسشها درباره آموزش دختران، از واقعیتهای جاری در افغانستان طفره رفته و با «ادعاهای نادرست» سعی در تبرئه سیاستهای زنستیزانه طالبان داشته است.
او در یادداشتی در شبکه اجتماعی «ایکس» نوشت: «متقی نتوانست پاسخ قانعکنندهای درباره منع آموزش دختران پس از صنف ششم ارائه کند. حقیقت این است که میلیونها دختر افغان، به دلیل سیاستهای طالبان، از ابتداییترین حق انسانیشان محروماند.»
در همین حال، سوهاسینی حیدر، سردبیر بخش بینالملل روزنامه “هندو” نیز با انتقاد از محتوای پاسخهای متقی گفت: «هرگز در یک نشست خبری تا این اندازه شاهد پرسشهای پیدرپی درباره وضعیت زنان نبودهام. آنچه متقی درباره دسترسی زنان به آموزش و آزادی اجتماعی گفت، بهوضوح خلاف آن چیزی است که از داخل افغانستان گزارش میشود.»
او افزود که طالبان اگر وارد قلمرو هند میشوند، باید احترام به برابری جنسیتی و آزادی مطبوعات را رعایت کنند؛ چرا که قوانین هند چنین اقتضایی دارد.
نایانیما باسو، خبرنگار مستقل دیگر، نیز واکنش تندی نشان داد و گفت: «ادعاهای وزیر خارجه طالبان درباره وضعیت زنان، بهویژه در حوزه آموزش، شوکهکننده بود. گویی ما از آنچه در افغانستان میگذرد، بیخبر هستیم. اما واقعیت کاملاً روشن است: زنان در افغانستان تحت سلطه طالبان، عملاً از عرصههای اجتماعی و آموزشی حذف شدهاند.»
انتقادها به عدم حضور خبرنگاران زن در نخستین نشست خبری امیرخان متقی در سفارت افغانستان در دهلی نو، واکنش گستردهای در محافل سیاسی و رسانهای هند به همراه داشت. وزارت خارجه هند نیز به دنبال موج انتقادها، از هیئت طالبان خواستار برگزاری نشست خبری دومی با حضور برابر خبرنگاران زن و مرد شد.
در واکنش به این فشارها، هیئت طالبان روز یکشنبه دومین نشست خبری را با حضور خبرنگاران زن برگزار کرد. با این حال، پاسخهای امیرخان متقی در این نشست نیز نتوانست نگرانیها درباره وضعیت وخیم حقوق زنان در افغانستان را کاهش دهد.
به گفته ناظران رسانهای در هند، دعوت از نمایندگان طالبان در چنین سطحی، پیامهای متناقضی به جامعه جهانی و بهویژه زنان افغان ارسال میکند، آنهم در حالی که هیچ تغییری در سیاستهای محدودکننده این گروه در داخل افغانستان مشاهده نمیشود.