فرخنده: مراکز تازه دیجیتالی در دو مکتب ولسوالیهای استالف و موسهی کابل گشایش یافته است؛ اقدامی که سازمان توسعه ملل متحد (UNDP) آن را تلاشی برای تقویت دسترسی آموزشی دختران میداند، اما این حرکت در برابر محدودیتهای گسترده طالبان بر آموزش دختران، بیشتر به یک قدم کوچک در دل بحرانی بزرگ شباهت دارد.
UNDP روز سهشنبه، ۲۰ عقرب، اعلام کرد که این مراکز با تجهیزاتی چون کمپیوتر، اینترنت، آموزگاران آموزشدیده و نصاب اختصاصی دیجیتال آغاز به کار کردهاند. به گفته این نهاد، انرژی مورد نیاز این مراکز از طریق سیستمهای آفتابی تمویل میشود و جزئی از پروژه «خدمات انرژی پایدار برای آموزش و صحت در افغانستان» است.
با وجود این ابتکار، واقعیت میدانی روشن است: طی چهار سال گذشته و پس از بازگشت طالبان به قدرت، هزاران دختر دانشآموز و دانشجو از حق ابتدایی آموزش محروم شدهاند. این مراکز دیجیتالی، هرچند میتوانند دریچهای کوچک برای برخی دانشآموزان ایجاد کنند، اما مانع اصلی همچنان پابرجاست.
یونیسف پیشتر هشدار داده بود که نظام آموزشی افغانستان با بحرانی کمسابقه روبهرو است و میلیونها کودک، بهویژه دختران، از تحصیل بازماندهاند. در چنین شرایطی، گشایش چند مرکز دیجیتالی نمیتواند جای خالی یک نظام آموزشی منسجم و بدون تبعیض را پر کند.
UNDP میگوید هدف، ایجاد فرصتهای برابر آموزشی است؛ اما تا زمانی که محدودیتهای ساختاری طالبان بر آموزش دختران برداشته نشود، این پروژهها تنها بخش کوچکی از نیازهای گسترده و بیپاسخ مانده دختران افغان را پوشش میدهد.