فرخنده: دفتر هماهنگکننده کمکهای بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرده است که با وجود گذشت بیش از چهار سال از محدودیتهای وضعشده از سوی طالبان، زنان و دختران افغانستان همچنان با ممنوعیتهای سختگیرانه و دوامدار روبهرو هستند؛ ممنوعیتهایی که نهتنها آینده آنان را تهدید میکند، بلکه عملاً نیمی از جامعه را از مشارکت در حیات عمومی کنار زده است.
این نهاد روز چهارشنبه، ۲۸ عقرب، همزمان با روز جهانی بشردوستانه، در گزارشی تازه تأکید کرده است که دسترسی زنان و دختران به آموزش، اشتغال و فعالیتهای اجتماعی بهشکل بیسابقهای محدود شده و ارایه کمکهای انسانی برای این قشر در چنین فضای سرکوبگرانه، اهمیتی حیاتی یافته است.
در این گزارش خاطرنشان شده است که افغانستان در حالی روز جهانی بشردوستانه را پشتسر میگذارد که بحرانهای انباشته، از خشکسالیهای پیاپی گرفته تا فروپاشی اقتصادی، زندگی میلیونها نفر را تهدید میکند. اوچا میگوید نیمی از جمعیت کشور برای ادامه زندهگی وابسته به کمکهای بشردوستانهاند.
این نهاد همچنین هشدار داده است که تنشهای ژئوپولیتیک و تحولات منطقهای در ماههای اخیر، موجب بازگشت نزدیک به دو میلیون شهروند افغانستان از ایران و پاکستان شده؛ بازگشتی که بسیاری از آنان برخلاف میل و بدون آمادگی لازم مجبور به آن شدهاند.
بهگفته اوچا، کاهش منابع مالی برای کمکهای بشردوستانه، همراه با تداوم خشکسالی، خطرهای جدیتری را متوجه مردم افغانستان کرده است. از زمان بازگشت طالبان به قدرت، محدودیتهای فراگیر علیه زنان و دختران – از ممنوعیت مکتب و دانشگاه گرفته تا منع کار و محدودسازی شدید رفتوآمد – آینده این قشر و مسیر توسعه کشور را در هالهای از ابهام فرو برده است.
این گزارش بار دیگر توجه جامعه جهانی را به یکی از عمیقترین بحرانهای حقوق بشری و انسانی جهان جلب میکند؛ بحرانی که قربانی اصلی آن زنان و دختران افغانستان هستند.